Hotel Artemis laat alle alarmbellen rinkelen. Een vergelijking met het Continental Hotel uit de John Wick-films is makkelijk gemaakt en de trailers impliceren een vergelijkbare actiefilm met allerlei regeltjes voor de criminele onderwereld. Die vergelijking loopt echter al gauw spaak. Drew Pearce neigt met zijn debuutfilm meer naar sciencefiction, waarin hij de setting wil gebruiken om iets te zeggen over zijn hoofdpersoon. Hij combineert het karakterdrama tevens met B-filmachtige actie; die vreemde combinatie zal niet voor iedereen werken.
In de toekomst is Los Angeles in een soort staat van burgeroorlog. Water is een luxueus goed en zodra het waternetwerk wordt afgesloten, ontstaan overal gewelddadige rellen: mensen vechten op straat, helikopters vliegen in gebouwen en de politiemacht schiet alles neer wat verdacht is. Voor de baas van Hotel Artemis, een oord voor gewonde criminelen, is het de normaalste zaak van de wereld. Wat haar betreft is de buitenwereld een voortdurende oorlog, een plek waar je nooit veilig bent. Hotel Artemis is haar enige toeverlaat.
Jodie Foster speelt 'The Nurse', een nors en koppig vrouwtje dat werkt met onbuigbare regels. Cliënten krijgen codenamen, wapens zijn ten strengste verboden en de belangrijkste regel: 'vermoord niet de andere patiënten'. Uiteraard komt er een hele cast aan pittige personages deze regels uitdagen: huurmoordenaars, hufterige criminelen, gewonde bankrovers en paniekerige zonen van maffiabazen. Het is een indrukwekkend ensemble dat los mag gaan met scherpe dialogen en leuke confrontaties. Charlie Day is een vermakelijke delinquent, Bautista zorgt voor een stevige portie humor en Foster doet haar stinkende best om een charismatisch en bazig vrouwtje neer te zetten.
Al deze flamboyante personages zorgen ervoor dat het strak geregelde wereldje van The Nurse steeds verder afbrokkelt en zij steeds meer te maken krijgt met de verschrikkelijke buitenwereld. Het is duidelijk dat Drew Pearce hier probeert te gaan voor een soort psychologische thriller. Alhoewel deze verhaallijn best aardig in elkaar steekt en Hotel Artemis meer diepgang heeft dan de zoveelste Liam Neeson-actiefilm, is Pearce iets te ambitieus.
Hij stopt ontzettend veel tijd in het opbouwen van een semi-futuristische wereld met gepantserde politie, 3D-printers die organen fabriceren en criminelen met camera's in hun ogen. Ook probeert hij een andere realiteit neer te zetten, met de eindeloze oorlog die buiten het hotel woedt en de manier waarop de samenleving waarde hecht aan water. Als een maffiabaas bereid is je te verdrinken, moet je daarvoor echt een desastreuze fout gemaakt hebben. Pearce bouwt zorgvuldig aan zijn fictieve wereld, maar combineert het gek genoeg met zowel pulp-achtige actiescènes als realistisch drama.
Denk aan een crimineel wiens schedel doorboord wordt door een werkende 3D-printer. Dit terwijl Pearce speelt met serieuze thema's zoals angststoornissen en het accepteren van de realiteit; zo'n vreemde combinatie vergt best wat van de kijker. Drew Pearce wil duidelijk indruk maken met zijn schrijverskunsten en een soort Cabin in the Woods vervaardigen: een slim geschreven thriller die een voorspelbaar genre nieuw leven inblaast. Op momenten lukt dat en is Hotel Artemis een thriller met kleurrijke personages, boeiende thema's, een aardige dosis sciencefiction en af en toe bruut geweld. Het is allesbehalve een doorsnee actiefilm.
Helaas maakt Pearce één grote fout, namelijk dat hij het hoofdpersonage - en daarmee het verhaal - niet duidelijk definieert. The Nurse zou het verhaal moeten leiden, maar toch wordt een secundaire hoofdpersoon naar voren geschoven: een bankrover die per ongeluk steelt van de 'Wolf King' van Los Angeles. Zijn verhaallijn bouwt op naar een actievolle climax die nooit komt en introduceert spannende plotelementen die op niets uitlopen. In werkelijkheid draait alles nog steeds om The Nurse, maar Pearce weet dit niet altijd duidelijk te verbeelden. Hij jongleert met te veel genres, ideeën, personages en verhaallijnen. Hierdoor wordt Hotel Artemis een vreemde mix tussen een grauw karakterdrama en een platte actiefilm, die beide hun publiek missen.
Hotel Artemis is geen slap aftreksel van John Wick en is interessant voor fans van originele thrillers en creatief schrijfwerk, mits je het verhaal eruit kunt vissen. Filmpubliek dat afgaat op de trailers vindt hier echter een warrige film, met een vreemde anticlimax, een gebrek aan actiescènes en zonder overtuigende held om voor te juichen. Het is zonde van de sterke cast en al die potentie, want Hotel Artemis is ondanks al die originaliteit lastig om aan te raden.
