Zagros is een trotse man, liefhebbende vader en uitermate paranoïde. De Koerdische schapenherder hecht sterk aan de mening van zijn familie en dan met name van die van zijn vader en oom. Het wordt de man dan ook niet makkelijk gemaakt. Boze tongen beweren dat Zagros' vrouw Havin het met andere mannen aanlegt. Zo zou ze vreemdgaan met een man uit het dorp die ze al sinds haar schooltijd kent. Ook Zagros gaat meer twijfelen aan de trouw van Havin, als hij haar ziet praten met deze man en haar in diens auto ziet stappen.
Het echtpaar houdt er bovendien tegengestelde meningen op na over hun toekomst. Havin ziet hun dochter liever opgroeien in een grote stad zoals Istanbul. Daar is het onderwijs beter. De vrouw is het landelijke en uitzichtloze Koerdistan zelf ook wel zat. Na een zoveelste ruzie besluit Havin met dochter Rayhan naar Brussel te vertrekken. Daar woont een verre neef die Zagros niet eens kent. De herder besluit alles achter zich te laten en zijn vrouw achterna te reizen.
Moet je kiezen tussen je familie of je gezin? Dit is het voornaamste dilemma dat in het Belgisch-Koerdische Zagros naar voren komt. De maker, Sahim Omar Kalifa, kent beide culturen goed. Met een aantal rake scènes en directe dialogen weet hij de spagaat waarin Zagros zich heeft gemanoeuvreerd duidelijk te maken. Je bent geen echte man als je het toelaat dat je vrouw andere mannen opzoekt, zo beweert de vader van Zagros. En dat vraagt om rigoureuze maatregelen die zelfs de grenzen van de wet en het toelaatbare tarten.
Eenmaal in België is het maar de vraag of de twee geliefden echt nader tot elkaar zullen komen. De communicatie tussen het stel laat het afweten, zelfs als ze in elkaars nabijheid verkeren. Terwijl Zagros een verblijfsvergunning probeert te regelen en een baan in een slachterij vindt, weet hij maar niet tot rust te komen. Hij haalt zich allerlei gedachten in zijn hoofd. Hoofdrolspeler Feyyaz Duman zet een man neer die onmogelijk alle ballen in de lucht kan houden. Zijn enorme achterdocht, aangejaagd door zijn familie, zet de zaken op scherp. Een recept voor falen.
Het contrast tussen een leven in de bergen en het leven in de grote stad is een inkopper, maar Kalifa toont met zijn speelfilmdebuut juist aan dat het niet uitmaakt waar je naartoe vlucht. Je neemt je problemen hoe dan ook mee. Terwijl iedereen een vredig weerzien tussen Zagros en Havin zou voorspellen, werkt de hereniging juist tegen hen. De ontwikkelingen gaan van kwaad tot erger en Kalifa weet zijn publiek mee te nemen in de vertwijfeling die de blik van zijn hoofdpersoon voortdurend vertroebelt. Zagros is krachtige wereldcinema, dat universele thema's combineert met culturele nuances.
