Fatih Akin heeft zich de laatste jaren ontpopt tot een van de grootste auteurregisseurs van Duitsland met films als Gegen die Wand en Auf die Anderen Zeite. Na komedies, drama's, een documentaire en een historisch epos zet hij met Tschick een nieuw genre op zijn cv: de jeugdfilm.
Maik is een veertienjarige jongen die op school wordt gezien als de freak van de klas. Hij is dan ook de enige die niet wordt uitgenodigd voor het feestje van Tatjana. Maik vindt haar het mooiste meisje ter wereld en bewondert haar van een afstandje. Niet uitgenodigd worden, doet hem dan ook behoorlijk pijn. Op een dag wordt een nieuwe leerling aan de klas voorgesteld. Tschick neemt plaats op de lege stoel naast Maik, die aanvankelijk niks van hem moet hebben. Tschick is ontzettend intelligent, maar draagt vieze kleding, neemt een fles wodka mee naar school en stinkt nog erger dan Maiks alcoholistische moeder.
Maar als de zomer aanbreekt en Maik zich thuis verveelt, staat Tschick op de stoep. Hij heeft een auto gestolen en wil met Maik het feestje van Tatjana crashen. En daarna stelt hij voor om in de Lada een roadtrip te gaan maken. Het wilde avontuur dat volgt, zorgt voor een zomer die de jongens nooit zullen vergeten.
Tschick is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Wolfgang Herrndorf, die in Duitsland miljoenen keren over de toonbank ging. De film mist wat inzage in de personages. Met name Tschick blijft onderbelicht, terwijl hij juist zo interessant is. Hierdoor komt hij over als een typetje en zitten we bijna op het einde van de speelduur wanneer hij iets zegt dat hem in een klap meer diepgang geeft. De moeilijkere thema's komen telkens maar heel even aan bod om daarna snel plaats te maken voor de actie en kluchtige situaties die de jongens onderweg overkomen. Dat maakt de film natuurlijk makkelijker te behappen voor een jong publiek, maar het voelt als een knieval.
Voor liefhebbers van Akins eerdere films, die altijd zo krachtig en relevant voelden, vormt Tschick wellicht een teleurstelling. Het is een conventionelere film dan we van hem gewend zijn. Maar dat betekent niet dat het geen goede film is. De cinematografie is mooi, Tschick heeft goede acteurs en speelt in op een nostalgisch gevoel bij de kijker zonder ooit sentimenteel te worden. Op het regiewerk is weinig aan te merken, maar memorabel is het geenszins.
