Hij is er weer bij en dat is prima! Steven Soderbergh keert na jarenlange afwezigheid terug op het witte doek naar de bios met Logan Lucky. Een misdaadfilm die sterk doet denken aan Soderberghs grootste succes ooit, Ocean's Eleven. Het is een vlotte, soms hilarische film, waarin een grote overval wordt gepland en uitgevoerd door een charmante sterrencast. Deze keer mogen ze zich uitleven met heerlijk zuidelijke accenten.
Het zijn weliswaar niet zulke grote namen als in Ocean's Eleven, maar het is toch opvallend dat Soderbergh zijn comeback maakt met een echte commerciële publieksfilm. Hij kondigde namelijk in 2012 voor het eerst en in 2013 definitief aan te stoppen met films maken. Eerst gaf hij aan dat hij de honger niet meer zo voelde, waarna hij begin 2013 een beruchte filmfestivalspeech hield over hoe moeilijk het was om nog een goede film te maken in het huidige bedrijfsklimaat van Hollywood.
Soderbergh brak in 1989 door met zijn debuutfilm Sex, Lies & Videotapes, waarmee hij meteen de Gouden Palm won in Cannes. Hij droeg zo in grote mate bij aan de opkomst van de zogeheten 'indie' film begin jaren negentig, een kleine golf onafhankelijke films die heel succesvol waren. Hoewel Soderbergh min of meer de eerste film daarvan maakte, moest hij zelf tot 1998 wachten op een tweede succes in de vorm van Out of Sight. Tevens het begin van een lange samenwerking met ster George Clooney. Daarna volgden onder andere een Oscar voor Beste Regisseur voor het drugsdrama Traffic in 2000 en een jaar later het grootste succes van zijn carrière: Ocean's Eleven.
Het was de eerste productie van Section Eight, het bedrijf van Soderbergh en Clooney waarmee zij probeerden een balans te vinden tussen kleine en grotere producties, waarbij de incidentele commerciële hit de rest van de films moest financieren. Hoewel er nog tot 2009 films uitkwamen van Section Eight, werd het productiebedrijf helaas in 2006 alweer opgedoekt.
Soderbergh heeft sinds het begin van zijn carrière interesse in experimenteren met filmvorm gehad, wat hij in Hollywood kon blijven doen omdat hij ondertussen ook commerciële successen bleef behalen. Soms kwam dit zelfs samen, zoals in Ocean's Twelve, het vaak gekraakte vervolg op Ocean's Eleven dat stiekem meer weg heeft van een Franse film uit de jaren zestig dan een moderne Hollywoodfilm.
Gaandeweg begon Soderbergh ook steeds meer films te maken over het lot van de 'doorsnee' werkende Amerikaan, variërend van het op een microbudget gedraaide Bubble tot de stripperfilm Magic Mike uit 2011, met krachtige metafoor voor het effect van de economische crisis die in 2007/2008 begon. Dit thema keert ook weer terug in Logan Lucky, waarin twee arme broers in de Amerikaanse staat Virginia een roofoverval op een autoracebaan plannen (waar veel gegokt wordt) om uit de misère te komen.
Jimmy Logan is een mank lopende oorlogsveteraan die vanwege zijn beperking wordt ontslagen bij een mijnbouwbedrijf. Niet omdat hij zijn werk niet prima kan uitvoeren of het gevaar zou opleveren, maar omdat het volgens de accountant moeilijkheden met de verzekering kan opleveren. Als blijkt dat zijn ex-vrouw met hun dochter naar een andere staat gaat verhuizen, heeft hij opeens geld nodig om te voorkomen dat hij straks zijn dochter nauwelijks meer zal kunnen zien.
Dus bedenkt hij een plan en schakelt zijn broer Clyde in. Samen stellen ze een team samen, bestaande uit hun zus en de gebroeders Bang, waarvan de oudste uit de gevangenis bevrijd moet worden en de jongste alles van computers weet omdat hij 'alle Twitters' kent. Dit grappige zooitje ongeregeld is juist waarom Soderbergh de film wilde maken toen hij het script las. Het is de 'antiglamour'-versie van Ocean's Eleven. Mensen zonder geld, technologie of mooie kleren die uit economische noodzaak de grote jongens gaan beroven. Met een plan dat even ingewikkeld en vermakelijk is als dat in Ocean's Eleven.
Dus besloot Soderbergh toch weer een film te maken, ondanks alle eerdere statements en zonder zijn experimenteerdrift (die de laatste jaren tot volle uiting kwam in de tv-serie The Knick) te laten gelden. Liefhebbers van zijn aparte visuele stijl van de laatste tien jaar zullen misschien ietwat teleurgesteld zijn in deze nieuwe Soderbergh, maar gelukkig is Logan Lucky zo leuk dat dit niet deert. Soderbergh speelt het zelfs klaar om de sentimentele clichés van John Denvers countryliedje 'Take Me Home, Country Roads' fris emotioneel elan te geven.
Channing Tatum is ondertussen volledig Soderbergs nieuwe George Clooney geworden, in hun vierde film samen. Iedereen in de cast heeft zichtbaar plezier met de zuidelijke accenten en eigenaardigheden van hun personages, maar Tatum is het charismatische epicentrum waar alles en iedereen omheen draait. Dat is inmiddels allang geen openbaring meer. Deze recensent noemde hem op deze website tien jaar geleden nog een slecht acteur met gebrek aan talent, maar dat zijn woorden die ik sindsdien vele malen heb moeten terugnemen.
