Een bildungsroman met een reïncarnerende golden retriever in de hoofdrol, ingesproken door Josh Gad. Waarom niet? Terwijl de trailer weinig overtuigend was en er veel heisa was rondom een achter-de-schermenvideo met een herdershond in het water, blijkt deze film nog best onderhoudend te zijn. Wel voor filmkijkers die houden van zoetsappigheid met een extra scheutje sentiment, anders laat deze film het glazuur van je tanden springen.
Een reïncarnerende hond die zijn oude baasje weer terugvindt, het klinkt als een soort sprookje. Toch gaat A Dog's Purpose opvallend genoeg voor de aanpak van een bildungsroman: een zoektocht naar de betekenis van het leven en een hond die met elk nieuw leven weer een stapje volwassener wordt. Alles wordt verteld vanuit het bijzonder onschuldige wereldbeeld van de hond Bailey, die zich voortdurend verbaast over concepten als mensen die zoenen, een eigenaar die poep opschept of de geur van een dier of persoon. Waarvoor doen we het allemaal? Wat is het nut?
Al stelt de film grote vragen over de betekenis van het leven, hij gaat nimmer in op de duistere aspecten van het leven. Sterker nog, hij lijkt juist een medicijn te willen zijn voor cynisch denken en eenzaamheid. Leed wordt weggewuifd, eenzame mensen worden neergezet alsof zij er zelf voor kiezen en er wordt voortdurend gezocht naar de positieve kant van het bestaan, in een soort anti-nihilisme. Bovenal is A Dog's Purpose een pleidooi dat met wat loyaliteit en liefde alles altijd weer goedkomt en draagt het een variatie op 'carpe diem' uit als moraal. Dat is natuurlijk geen verschrikking als je op zoek bent naar aandoenlijk en onschuldig entertainment voor kinderen. Het is alleen zo naïef gebracht dat een ouderwetse zoete Disneyfilm in vergelijking bitter lijkt. Voor liefhebbers van echte sprookjes met een mooie duistere kern, of dierenfilms met een gebalanceerde toon, biedt A Dog's Purpose een overdaad van Amerikaanse zoetsappigheid.
Het merendeel van het verhaal draait rondom een romance die in gang wordt gezet door de hond, tussen zijn eigenaar en een meisje dat hij ontmoet op een kermis. Dit gaat gepaard met vele dramatische en lollige momenten waarbij de voiceover van Josh Gad afwisselend mee- of tegenwerkt. Zo zijn er fraaie dramatische momenten waarin een golden retriever huppelend door een korenveld zijn wegrijdende baasje volgt. Maar het stille beeld van de racende hond nodigt veel meer inlevingsvermogen uit dan het overdreven vrolijke stemwerk van Josh Gad. Daar staat tegenover dat scènes met kinderlijke humor juist extra goed werken in al hun onschuld, dankzij datzelfde stemwerk.
Al is de moraal van het verhaal kneuterig, het voice-overwerk knullig en de film te sympathiek voor woorden, hij weet zelfs uit de meest cynische kijker nog wat emotie te wringen. Zolang je een hart hebt voor dieren, wordt je toch meegesleept in het verhaal dankzij de charmante beelden, een herkenbaar verhaal van verloren liefde en prima acteerprestaties van de mensen om Bailey heen. Zelfs als het aankomt op het plot, de personages en hun motivaties doet de film eigenlijk vrij weinig verkeerd. Puur als kinderfilm steekt het aardig in elkaar en is het snoezige schouwspel enigszins vertederend. Toch weerhoudt de overdreven naïviteit de film ervan om echt interessant zijn voor iedereen buiten de doelgroep van kinderen, families en fans van mierzoete films. A Dog's Purpose is verbijsterend naïef maar onmiskenbaar jeugdentertainment.
