Weten ouders nog wel waar hun kinderen zich mee bezig houden? Het is een thema dat in gezins- of jeugddrama's vaak voorbijkomt. In het geval van het indrukwekkend rauwe Vlaamse Home zitten de tieners nu eens niet achter het internet of aan de drugs. In een haast tijdloze setting trekt de jeugd haar eigen plan. Ze houdt zich bezig met seks, hangen op de parkeerplaats van de Delhaize en genoegdoening.
Het verhaal van de vierde speelfilm van filmmaakster Fien Troch begint met de zeventienjarige Kevin die na de betrokkenheid bij een geweldsincident achter de tralies is beland en nu weer op vrije voeten is. Zijn eigen moeder kan het niet aan om haar zoon weer in huis te nemen, dus mag Kevin zijn intrek nemen in het huis van zijn tante. Hij moet genoegen nemen met een provisorisch tot slaapkamer verbouwde kelder en gaat aan de slag in het loodgietersbedrijf van zijn oom.
Kevin trekt veel op met zijn neef Sammy en diens vrienden. Een van Sammy's vrienden is de terughoudende John die kampt met een moeilijke thuissituatie. Het liefst wil de jongen elke dag bij Sammy blijven slapen, maar Johns moeder is ziekelijk jaloers, beschermend en vooral sadistisch. De normaalste handelingen in het huishouden van John zijn verworden tot een machtsspel, compleet met denkbeeldige grenslijnen en verwachtingen waar John onmogelijk aan kan voldoen.
Ook al is er een duidelijke lijn te ontdekken in Trochs jeugddrama, namelijk de situatie van John die van kwaad tot erger wordt en de inmenging van Kevin in deze problematiek, de regisseuse excelleert met name in het treffen van het onbestemde lot van een groep pubers. Ze roept hierbij associaties op met het werk van Larry Clark, zij het dat Troch 'haar' kinderen laat opereren in dichte nabijheid van hun opvoeders.
Troch handelt zonder compromissen te accepteren. Ze toont heel gedoseerd expliciete seks en snijdt zelfs taboes aan als incest. Kinderen spelen in al haar films een prominente rol en vaak zijn zij ook hopeloos verloren door de omstandigheden, maar de treurnis was niet groter dan hier in Home het geval is. Wat moet er worden van hun toekomst? Zo zou Kevin het liefst zijn leerstage onderbreken om zijn school af te maken, maar zijn tante ziet dat niet zitten.
De ouders geven de richting aan, hetgeen zelfs geldt voor de verziekte relatie tussen John en zijn moeder, dus dan is eigenrichting eigenlijk het enige dat resteert. De spanningen tussen twee generaties staat hier centraal en leidt uiteindelijk tot escalaties. Hierbij kiest Troch geen partij en onderstreept dat het niet per se de volwassenen zijn die de wijsheid in pacht hebben.
Het onmiskenbare drama verhindert de kans op een positieve afloop en op dit punt biedt Home weinig hoop of troost. Troch, die samen met haar echtgenoot het scenario schreef, weet echter het maximale uit haar jonge spelers te halen. Het spel is zo naturel dat het eindresultaat op momenten haast aandoet als een documentaire. Geheel terecht wist Home onder meer in Venetië een prijs in de wacht te slepen.
