Het heeft iets heerlijk truttigs: dat kaasplankje, waarmee kantoormedewerkster Mary komt aanzetten tijdens een vergadering op haar werk. Op de agenda staat de organisatie van een groot kerstfeest in het bedrijfspand. Uiteraard volstaat een simpel kaasplankje dan niet. Er moet gezopen, gesnoven en gefeest worden; het liefst zo idioot en uitbundig mogelijk. Met Office Christmas Party geven regisseurs Josh Gordon en Will Speck het kerstfeest de Project X-behandeling, waardoor dit bezopen feestje vooral een beetje aanvoelt als een nutteloze herhalingsoefening.
Want feestfilms van dit kaliber hebben we vaker gezien. Het probleem is dat bijna de volledige speelduur van honderdvijf minuten is opgehangen aan dat ene, grensoverschrijdende feest. Vanuit verhaaltechnisch oogpunt is zo'n feest totaal niet interessant; het is vooral een vrijbrief voor de scenarioschrijvers om zo lui en onbekommerd mogelijk te werk te gaan. Het enige wat de makers kunnen doen om het gebrek aan een verhaal te verbloemen, is zoveel mogelijk politiek incorrecte situaties bedenken. En als het even kan die situaties ook nog een beetje creatief opdienen.
In Office Christmas Party is daarvan geen sprake. De trailers beloven een episch kerstfeest, maar in de praktijk valt dat nogal tegen. De grappen en grollen zijn meestal erg veilig en blinken niet bepaald uit in originaliteit. Zo hebben we ondertussen wel duizendmaal iemand met zijn blote kont zien plaatsnemen op het kopieerapparaat. Om nog maar te zwijgen van de doorgesnoven zakenman die, in een bui van hoogmoed, aan een slinger van kerstverlichting probeert naar beneden te zwaaien. Zelfs de kerstgerelateerde ongein is wat suf: er staat een Jezus in de lift en een dorstig rendier doet zich op een onbewaakt moment tegoed aan het water uit de toiletpot.
Gelukkig hebben Josh Gordon en Will Speck een aardige cast weten aan te trekken, die de kijkervaring zo nu en dan wat weet te verzachten. T.J. Miller speelt krullenbol Clay Vanstone, een eersteklas onbenul, die is aangesteld als hoofd van een afdeling binnen het bedrijf van zijn zus Carol. Deze Carol (Jennifer Aniston in een lekker valse rol) is een koelbloedige bitch die nog liever vandaag dan morgen de stekker uit het noodlijdende bedrijf trekt. Maar dat zou betekenen dat het voltallige personeel rond de feestdagen op straat komt te staan, en dat druist toch een beetje in tegen de kerstgedachte. Gezamenlijk komen de medewerkers van het kantoor op het idee om een groot zuipfestijn te organiseren, in de hoop een belangrijke cliënt aan te trekken en de bedrijfscijfers uit het rood te krijgen. Zie daar de rechtvaardiging voor het magere plot.
Dat Office Christmas Party weinig om het lijf heeft, is ook duidelijk te zien aan de hoeveelheid bijfiguren die hun entree maken. Wellicht geïnspireerd op The Hangover-films, hebben zij allemaal een ergerniswekkend subplotje toebedeeld gekregen. De verhaallijntjes verschillen onderling sterk van elkaar, wat het voor de makers extra lastig maakt om een solide geheel te smeden. Het maakt dat dit festijn uitsluitend te pruimen is voor de liefhebbers van onnozel kerstvermaak. Ieder ander doet er goed aan eerst een flinke slok glühwein te nemen, alvorens de bioscoopzaal in te lopen.
