Regie: Joris van den Berg | Cast: Wieger Windhorst (Pepijn), Kevin Hassing (Sjors), Felix Meyer (Cas), e.a. | Speelduur: 50 minuten | Jaar: 2016

Jaarlijks krijgen veelbelovende Nederlandse filmmakers de kans om met een halflange speelfilm te laten zien wat ze in huis hebben. Het resultaat sinds vanaf 2 oktober iedere zondag op NPO 3 te zien. Komisch, kritisch, aangrijpend; ook deze nieuwe One Night Stand-reeks is weer heel gevarieerd.

De een-na-laatste One Night Stand van dit jaar heeft iets opmerkelijks. Cas werkt met een uitgangspunt dat normaliter als motor voor drama wordt gebruikt, maar hier zo vanzelfsprekend wordt neergezet dat je je afvraagt of het überhaupt nodig is om het te benoemen. Regisseur Joris van den Berg maakt geen seconde een punt van het feit dat het centrale koppel uit twee mannen bestaat. Misschien klinkt dat logisch, maar het is zeldzaam.

Probeer maar eens een film te bedenken met een homoseksuele hoofdpersoon, zonder dat daar iets in het verhaal mee wordt gedaan. Brokeback Mountain, Milk, A Single Man, Jongens; de afgelopen jaren zijn er genoeg sterke films verschenen die openlijk waren over homoseksualiteit, maar die gingen steeds over sociale worstelingen als onzekerheid, onbegrip, isolement of uit de kast komen. Cas besteedt daar geen aandacht aan. Aan de ene kant is dat lovenswaardig, aan de andere kant blijft er daardoor weinig vuurwerk over.

Sjors en Pepijn zijn jonge mannen die samen een onbezorgd leventje leiden, totdat een derde vent tijdelijk bij hen intrekt en hun relatie in de war gooit. De Vlaamse student Cas heeft geen kwaad in de zin, maar maakt bij de twee hoofdpersonen dingen los die ze doen beseffen dat ze misschien minder goed bij elkaar passen dan ze hadden gehoopt. Cas draait dus niet per se om een driehoeksverhouding, maar meer om hoe twee mensen er langzaam achter komen dat ze niet op dezelfde lijn zitten. Onderlinge frustraties borrelen omhoog. Pepijn wil meer van de wereld zien, Sjors is intussen op zoek naar meer vastheid.

Cas wordt op die manier een fijn ongekunsteld maar vrij conventioneel drama, over een liefde die op de klippen dreigt te lopen. Qua plot gebeurt er niet veel bijzonders, maar de hoofdpersonen worden intussen wel echte warmbloedige mensen. En dat is ook zeker te danken aan het mooi naturelle acteerwerk van Wieger Windhorst en Kevin Hassing.