Romkoms verlopen doorgaans volgens een vast stramien. De tortelduifjes dralen langdurig om elkaar heen, komen uiteindelijk nader tot elkaar, lijken elkaar door een misverstand toch weer kwijt te lopen, maar worden door het lot of goede vrienden geholpen waardoor het allemaal toch nog goed komt. Vaak met een dramatische race tegen de klok naar de luchthaven of iets dergelijks. Dit format heeft het genre kennelijk nodig, maar het is de uitwerking - die vaak in de details zit - die een goede romantische komedie van een slechte onderscheidt. In de polderromantiek van Hartenstrijd, het officieuze vervolg op Sanne Vogels Hartenstraat, draait alles om een foute weddenschap in de Amsterdamse Pijp.
Tina is een motoragente die in de eeuwige liefde gelooft en zich wanhopig aan mannen vastklampt. Als haar vriend, een piloot, het uitmaakt is ze in alle staten. Ze heeft de breuk niet aan zien komen en besluit, terwijl ze bij haar beste vriendin Fleurtje intrekt, dat ze het een jaar zonder vaste relatie gaat doen. Tina besluit bij wijze van experiment alleen nog maar voor de oppervlakkige, veelal lichamelijke ontmoetingen te gaan. Ze gaat lekker casual daten met Sven, die bekend staat als 'de slet van de Pijp' en net als zijn vader de een na de andere dame het bed in sleurt. Met zijn beste vriend sluit Sven een weddenschap dat hij vijf dates met een vrouw moet doorstaan zonder dat het uitdraait op seks. Uitgerekend dit tweetal kiest elkaar uit om de weddenschap dan wel de nieuwe levensfilosofie aan te gaan. De misverstanden en miscommunicaties liggen op de loer.
Het hele idee van Hartenstrijd is de ogenschijnlijke tegenstelling tussen Sven en Tina die beiden geheel anders in hun gedate staan. Deze wetenschap is van meet af aan bij de kijker bekend en roept een zeker ongeduld op. Dit wordt versterkt door een hoge mate van voorspelbaarheid. Er is een boel gekonkel en gedraai voor nodig om tot de kern te komen. Jennifer Hoffman, die vooral in de aftrap uitermate oncomfortabel in haar rol zit, moet worden neergezet als een truttebol die niet zonder kerel kan. Tibor Lukács moet de hunk spelen die vrouwen in moordend tempo verslijt, maar zijn rol past niet geheel bij zijn voorkomen. Het zijn vooral de bijrolspelers, zoals een lekker gevatte Eva van de Wijdeven en een veel te weinig aanwezige Georgina Verbaan met een woedeprobleem die sjeu aan het afgezaagde verhaal moeten geven. Sven mag op zijn beurt bewijzen dat hij heus wel een jongen is met het hart op de goede plek door zich als surrogaatpartner voor te doen bij een hoogzwangere vriendin.
Deze door Janice Pierre geregisseerde romantische komedie draait om yuppieachtige personages van wie je je afvraagt waar ze zich zo'n zorgen over maken. Wat dat betreft hadden de schrijvers zich meer moeten bekommeren om het creëren van realistischere rollen voor wie je ook echt wat kan voelen. Hartenstrijd kent best sympathieke momenten, maar die zitten vooral in de kleine grapjes en momenten. Als geheel rommelt het behoorlijk en mist het een coherent, mooi afgerond verhaal met aangename verrassingen.
