'Sex sells': al meer dan één miljoen Spanjaarden trokken naar de bioscoop voor Kiki, el Amor Se Hace, een Spaanse remake van de Australische film The Little Death. Een vrolijke sekskomedie die net sexy genoeg is om een beetje spannend te zijn, maar tegelijk braaf genoeg om nooit vunzig te worden. Een omarming van allerlei seksuele voorkeuren en afwijkingen, van het opgewonden raken van andermans tranen tot orgasmen krijgen van het strelen van zijde. Af en toe wordt er gehint naar de mogelijke schaduwzijde van dit alles, maar dat duurt nooit lang en op elk pervers potje blijkt een dekseltje te passen. Het reduceert Kiki, el Amor Se Hace tot een aangenaam niemendalletje.
Of zit misschien meer achter deze schijnbaar onbekommerde presentatie van een vijftal koppels en aanverwanten, die worstelen met hun (afwijkende) seksualiteit? Aan de ene kant wordt gepleit voor acceptatie van allerlei aparte seksuele voorkeuren, aan de andere kant zijn die juist de bron van de meeste grappen en worden ze te kijk gezet. Zo progressief is Kiki, el Amor Se Hace dus ook weer niet. En ondanks alle afwijkingen zijn de doeleinden van de koppels vrij conventioneel, in sommige gevallen zelfs conservatief te noemen.
Natalie mag dan opgewonden raken van doodsbedreiging en planten, ze wil toch vooral dat Alex haar ten huwelijk vraagt. De seksuele ontdekkingstocht van Paco en Ana is vooral gemotiveerd door de wil om hun huwelijk in stand te houden, net als José Luis zou willen dat zijn vrouw Paloma en hij weer zin krijgen in elkaar. Candelaria en Antonio proberen een kind te krijgen. Sandra met de zijdefetisj wil gewoon een vriend vinden. Eigenlijk is het allemaal niet bepaald wereldschokkend wat zij willen, en hun seksuele afwijkingen zijn veelal vrij onschuldig. Zelfs de 'dodelijke situaties' lopen telkens met een sisser af, ook al komt er wat bloed bij kijken.
Het enige echte gevaar voor de relaties komt voort uit het liegen over de seksuele voorkeuren en het niet goed communiceren. Bijvoorbeeld Candelaria die net doet alsof iemand vermist is of dat ze kanker heeft, om de tranen te veroorzaken die haar opwinden. Of José Luis die zijn kreupele vrouw drogeert om 's nachts seks met haar te hebben in haar slaap. Eigenlijk heeft dat iets heel sinisters, maar het wordt hier vooral als grappig opgevoerd. Zo zitten er wel meer minder geslaagde of ronduit flauwe grappen in de film.
Hier en daar is Kiki, el Amor Se Hace gelukkig wel grappig, net genoeg om er een aangename komedie van te maken. Hilarisch hoogtepunt betreft een scène met Sandra die voor een videocallcenter werkt en telefoongesprekken vertaalt naar gebarentaal. Een aantrekkelijke jongeman wil dat Sandra naar een sekslijn belt voor hem, wat erg leuk ongemakkelijk wordt. Natuurlijk ontstaat ondertussen ook iets tussen Sandra en de dove man. Eigenlijk is Kiki, el Amor Se Hace, ondanks het onderwerp, een typische romantische ensemblekomedie waarin niet teveel risico's genomen worden en waar zo nu en dan goed om te lachen valt.
