Re/Member, of in het Japans Karada Sagashi, kent een lange voorgeschiedenis. Ooit begonnen als webnovelle en later omgevormd tot manga (Japans stripboek) kon het verhaal rekenen op meer dan honderd miljoen lezers. Logisch dat meerdere productiebedrijven sprongen op dit horrorverhaal over zes scholieren, die vastzitten in een vervloekte tijdlus. Maar de verfilming van dit verhaal had beter op de digitale plank kunnen blijven liggen.

Stipt om middernacht worden zes Japanse klasgenoten naar hun middelbare school geteleporteerd, waar ze een voor een worden afgeslacht door de moordzuchtige demon Red Person. Hoofdpersonage Asuka wordt in de ochtend weer wakker van haar wekker en probeert de nachtmerrie van zich af te schudden. Al gauw ontdekt ze echter dat ze, samen met haar medeslachtoffers, dezelfde dag steeds opnieuw moet beleven om 's nachts de nek te worden omgedraaid.

Ongeacht hun populariteit in het klaslokaal slaan de zes tieners vastberaden de handen ineen om het monster te verslaan. Met opbeurende montages en mierzoete onderonsjes voeren ze hun zoektocht uit, waarbij ze 's nachts de verspreide lichaamsdelen van een vermoord kind moeten samenbrengen om de vloek op te heffen. Met dezelfde onbekommerdheid van een schooltripje rennen de kinderen rond door nachtelijke schoolgangen, giechelen ze heel wat af, en worden hun darmen eruit getrokken alvorens ze de dag erna weer naar de les kunnen.

Deze combinatie tussen J-horror en Groundhog Day is ontstaan uit een bewezen concept, maar daarmee is zowat al het positieve gezegd. De kwaliteit van de film takelt razendsnel af door het kwakkelende plot met onrealistische dialogen. Daarin krijgen de personages nauwelijks de ruimte voor enige ontwikkeling. Met als resultaat dat hun enige onderscheidende karakteristieken voortkomen uit de welbekende archetypen van de nerds en de coole kinderen uit tienerfilms.

In Re/Member worden de genres slasher en tienerdrama zonder succes in elkaar geschoven. Aan de kant van de slasher wordt door de tijdlus alle spanning uit de moordscènes gehaald. Na elke gruwelijke dood mogen de scholieren namelijk telkens weer opnieuw beginnen. Deze achteloosheid tegenover hun levens maakt de dramatische scènes over vriendschap en eenzaamheid des te absurder. De kinderen gooien lachend een bal heen en weer tijdens een gezellige stranddag, wetend dat ze stuk voor stuk uit elkaar worden getrokken tijdens de gruwelijke terreurnacht.

Zullen fans van eerdere Re/Member-varianten deze verfilming wel waarderen? Mogelijk is het fijn om de geliefde personages van voorheen te herkennen in de holle omhulsels in deze film, maar qua horror maakt de ongeïnspireerde filmstijl de genreclichés ondraaglijk saai. Mensen met trek in een slechte tienerhorror of slasher kunnen hun hart ophalen, want iets kwalitatief sterks is er in deze film nauwelijks te vinden.

Re/Member is te zien bij Netflix.