Frank Oz werd bekend als de stem van verschillende Muppets, personages uit Sesamstraat en Yoda uit Star Wars. Daarnaast is hij ook een regisseur die vooral bekend is geworden door films als Little Shop Of Horrors, Bowfinger en The Score. Met The Stepford Wives is hij echter minder succesvol: de film heeft nog niet genoeg opgebracht om de kosten te kunnen dekken. Dat is ook niet zo vreemd, want de film is een gezapige komedie die nooit echt grappig wordt en verder weinig te bieden heeft. Na testvoorstellingen is er heel wat aan de film gesleuteld en is er een aantal nieuwe scènes opgenomen, en het is zeer de vraag of dat de film goed gedaan heeft.
Aan het begin van The Stepford Wives stort succesvolle carrièrevrouw Joanna Eberhard volledig in, nadat ze op één avond is beschoten en ontslagen. Om tot rust te komen verhuist zij samen met haar man en kinderen naar het villastadje Stepford, ver weg van het drukke New York. In dit paradijs van ouderwetse burgerlijkheid voelt ze zich niet echt thuis, maar ze wil een poging wagen om haar huwelijk met haar man Walter te redden. Walter voelt zich wel echt thuis in Stepford, met name in de mannensociëteit. Joanna komt er echter al snel achter dat er iets mis is met de vrouwen van Stepford. Ze zijn altijd bezig, houden er een perfect huishouden op na, zien er altijd op hun best uit en staan altijd klaar voor geweldige seks met hun echtgenoot. Samen met mede-New Yorker Bobbie Markowitz probeert zij achter de geheimen van de Stepford vrouwen te komen, maar dat is niet gemakkelijk.
The Stepford Wives is een remake van de gelijknamige film uit 1975, maar terwijl dat vooral een thriller was, is deze nieuwe versie vooral een komedie. Helaas is de film niet echt leuk of hilarisch, maar een oninteressante komedie die bij vlagen grappig is. Stereotiepe homoseksuelen, slechte oneliners en een absurd, zeer moralistisch einde dat het hele complot van Stepford teniet doet maken dat de film op zijn hoogst onderhoudend is.
Het acteerwerk is echter van de bovenste plank. Kidman doet haar werk goed als neurotische carrièrevrouw die zich als een vis op het droge voelt in Stepford, Broderick vult haar goed aan als haar onzekere echtgenoot die twijfelt over de machtsbalans binnen hun huwelijk en Midler doet ook haar best, maar geen van allen kunnen ze verhullen dat hun personages maar bar weinig diepgang hebben meegekregen van de scenarist. Glenn Close en Christopher Walken stelen de show als de koning en koningin van Stepford in een verder enigszins saaie film. Helaas krijgen zij, en dan met name Chris Walken, veel te weinig ruimte en speeltijd om de film echt te kunnen opfleuren. Walken liep overigens boos de set af tijdens een van de heropnames (naar aanleiding van reacties op testvoorstellingen) toen hij erachter kwam wat er aan het eind met zijn personage gebeurt.
Al met al is The Stepford Wives een film met een erg sterke cast die een beter uitgewerkt verhaal verdiende in plaats van deze grappig bedoelde komische thriller die nooit spannend wordt en maar zelden grappig is. Erg jammer, want de opzet is wel interessant. Overigens pretenderen de makers dat de film een diepzinnige én lichtzinnige parabel over de moderne consumptiemaatschappij en het feminisme is, maar dat is niet meer dan onzin. Frank Oz kan maar weer beter stemmen gaan inspreken dunkt me, terwijl Christopher Walken eens een hoofdrol in een goede film zou moeten gaan spelen, in plaats van telkens van die bijrolletjes in middelmatige films aan zijn C.V. toe te voegen.
