Het is ontzettend makkelijk om een film als xXx 2: The Next Level, waarin Ice Cube met hulp van Samuel L. Jackson, Xzibit en een stel schitterend gepimpte karretjes op blinkende 22 spinners de president van de Verenigde Staten redt, de grond in te boren. De reden dat dat zo makkelijk is heeft niet te maken met de ridicule insteek geloofwaardigheid is geen vereiste voor een goede popcornfilm maar met het feit dat dit een ontzettend beroerd in elkaar gezet product is. xXx 2 is specifiek gericht op pubers die hun mp3-speler hebben volgestouwd met G-Unit en iedere aflevering van 'Pimp My Ride' al drie keer hebben gezien, maar zelfs die doelgroep zal zich gapend afwenden van het zielige excuus voor een actiefilm dat Lee Tamahori (Die Another Day) ons hier voorschotelt. Het idee van een scène waarin Ice Cube een vliegdekschip-katapult gebruikt om met tanks te knikkeren mag nog zo geweldig klinken, zoals het hier in beeld wordt gebracht blijft er weinig over van dit opwindende concept.
Aangezien xXx 2 geen plot heeft kan er ook geen sprake zijn van spoilers wie het daarmee niet eens is en de volle impact van het verhaal in de bioscoop wil ondergaan, raad ik aan een andere recensie te lezen. Waar het in het kort op neerkomt is dit: de geheime xXx-basis wordt aangevallen door onbekende terroristen, en omdat Vin Diesel zich inmiddels naar een next level (getiteld The Pacifier) heeft begeven, moet Samuel L. Jackson op zoek naar een nieuwe Triple-X, eentje met nog meer attitude! Enter Ice Cube, nigga with attitude en tevens ex-Navy SEAL, die wel eerst nog door Jackson uit de gevangenis moet worden bevrijd. Samen met hun blanke computernerd-sidekick duiken ze onder in de chop shop van Ice Cubes ex-vriendinnetje.
Later krijgen ze nog hulp van een jonge regeringsagent, die eerst boos is op xXx omdat die zijn boten heeft opgeblazen, maar er dan achterkomt dat de echte schurk minister van Defensie Willem Dafoe is.
Dafoe blijkt een staatsgreep te willen plegen door de president, de vice-president en de minister van BuZa in één klap uit de weg te ruimen, en zo als s lands hoogste bevelhebber over te blijven. (Ice Cube: So why dont you call the White House? Regeringsagent: We dont know how deep this goes. Eh, okee )
De epilepsie-opwekkende montagestijl, die moet verhullen dat Ice Cube niet kan vechten, Tamahori geen fatsoenlijke camerabeweging kan maken en de special effects uit een Commodore 64 komen, maakt het er niet makkelijker op wijs te worden uit het toch al niet zo samenhangende scenario. Het lijkt mij in ieder geval essentieel te vermelden dat Ice Cube en Xzibit met hun pimpmobiles een als kaastruck vermomd wapentransport overvallen, zodat ze zonder hulp van de Pohlice de plannen van Dafoe kunnen dwarsbomen, dat Cube onder het motto Lets redecorate de koepel van het Capitool aan gort schiet, en dat de president later zijn anonieme redder en diens homies op gepaste wijze bedankt door in een televisietoespraak Tupac te citeren. Er ontploft verder een hoop en er wordt veel geschoten en dat zou op zichzelf best gaaf kunnen zijn, ware het niet dat het allemaal zo inspiratieloos is gefilmd dat de film letterlijk twee keer langer lijkt te zijn dan hij is.
Samuel L. Jackson, die kortgeleden nog hoog van de toren blies dat hij zich te goed voelde om met zijn aanwezigheid het filmdebuut van 50 Cent te sieren, en Willem Dafoe, die kennelijk als enige goede herinneringen koestert aan zijn optreden in Speed 2: Cruise Control, moeten tijdens de opnames van xXx 2 hebben geweten dat ze bezig waren een filmische drol van jewelste te draaien. Ook Ice Cube, Xzibit en zelfs Lee Tamahori en de producers kan dat niet zijn ontgaan. Dat men er toch geen been in heeft gezien om de film in deze vorm uit te brengen, getuigt van een grenzeloze minachting voor het beoogde publiek alsof iedereen die van simpele actiefilms houdt en naar TMF kijkt automatisch gespeend is van kritische vermogens. Daarom zouden juist de mensen, die zich door het xXx-concept eigenlijk wel aangesproken voelen, deze baggerfilm gewoon links moeten laten liggen.
