Regie: Ryan White | Cast: Pamela Anderson | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2023

Waar denk je als eerste aan bij de naam Pamela Anderson? Waarschijnlijk is dat een van twee opties, en dat zijn niet haar acteerprestaties of goede doelen. Na het zien van Pamela, a Love Story komt daar misschien een optie bij: haar relatiegeschiedenis. Dat is ook niet best, maar het is in ieder geval eindelijk iets anders dan haar borsten en sekstape.

De naam Pamela Anderson zal niet snel vergeten worden, maar ze stond de afgelopen jaren niet bepaald in de schijnwerpers. Misschien is het toeval dat documentairemaker Ryan White (bekend van Good Night Oppy) haar als onderwerp wilde hebben, of wellicht was hij op de hoogte van het feit dat de fictieserie Pam & Tommy in de maak was. Hoe dan ook parkeerde hij zijn camera bij haar thuis, waar Pamela bereid was om de rode draad in haar privéleven openlijk te bespreken: haar zoektocht naar liefde.

Het probleem met alle mensen maar vooral beroemdheden is dat ze niet helemaal zichzelf zijn zodra er een camera op ze wordt gericht. Dat is voor Pamela Anderson niet anders, alhoewel ze opvallend oprecht lijkt. Sowieso geeft ze haarzelf hier - en dat klinkt als een flauwe grap, maar dat is het niet - vrij makkelijk bloot.

Pijnlijk, zelfs. In de introductie van deze documentaire komt haar jeugd in razend tempo voorbij. Op heel nonchalante toon vertelt Anderson over de vreemde manier waarop haar ouders met haar omgingen en dat ze op haar twaalfde is verkracht door een jongen die op bezoek was. Het is dapper van haar om deze extreem persoonlijke blik in haar leven te geven. Ze leest daarbij voor uit haar persoonlijke dagboeken.

Haar bewustzijn van de draaiende camera blijkt uit de nerveuze grapjes die ze maakt, waarmee ze meestal haar eigen uiterlijk op de hak neemt. Ergens blijft toch de vraag knagen, hoe authentiek alles dat we zien eigenlijk is, en of dit niet allemaal vooral bedoeld is om Anderson in een positief daglicht te zetten.

Dat ze een hoop ellende heeft meegemaakt en gezeik over zich heen heeft gekregen, dat zijn feiten. Ook de uitleg voor waarom ze steeds op de verkeerde mannen valt, is te begrijpen. Maar dat ze desondanks deze wetenschap in dezelfde valkuilen trapte en meermaals gehaast in het huwelijksbootje stapte, dat zijn haar eigen keuzes geweest. En dat komt dan toch niet bepaald slim of verstandig over.

Pamela, a Love Store richt zich bijna uitsluitend op haar liefdesleven. Van toen ze net beroemd werd via Playboy tot en met het maken van deze docu. Met Hans Klok had ze geen relatie, dus haar tijd in Las Vegas als assistente van de illusionist komt niet aan bod.

Anderson weet wat het publiek van haar verwacht, en ondanks dat ze het er niet mee eens is geeft ze precies dat en gebruikt de winst daarvan voor door haar gekozen doelen. Best nobel dat je je publiekelijk belachelijk laat maken in de vorm van een 'roast', zodat je de cheque daarvoor direct kan doorsluizen naar PETA. Aan de andere kant geeft ze aan dat ze het al meer dan twintig jaar beu is hoe men haar ziet als niets anders dan seksbom. Maar waarom stopt ze er dan niet mee, dat in de hand te werken met haar mediaoptredens?

De opnames voor Pamela, a Love Story zijn goed getimed. Juist dan komt het nieuws binnen dat zonder haar medeweten of toestemming een serie wordt gemaakt over haar en ex-man Tommy Lee, en het mediacircus dat ontstond rondom hun uitgelekte sekstape. Tegelijkertijd wordt ze gevraagd voor de hoofdrol in de musical Chicago op Broadway.

Terwijl ze repeteert voor haar debuut op de planken, kampt ze met de opengereten littekens die Pam & Tommy heeft veroorzaakt. Moet ze plots weer dat gedoe herleven. Haar oudste zoon belt haar op met de melding dat de serie de dief een geldige reden geeft om de video te hebben gestolen. Er is geen aandacht voor dat de serie uiteindelijk volledig aan haar kant komt te staan, met precies dezelfde boodschap als die ze er zelf over geeft: dat niemand acht sloeg op haar gevoelens en recht op privacy, omdat ze in Playboy had gestaan.

In de handen van ervaren documentairemaker Ryan White is Pamela, a Love Story ontzettend persoonlijk en soms heftig, maar wordt dat gebracht op een manier die prettig wegkijkt. De bijna twee uur gaan snel voorbij, want Anderson's turbulente romances zijn intrigerend op roddelbladniveau, en hoe men haar behandeld op basis van het idee dat men dat zo maar mag, is interessant vanuit een sociaal-maatschappelijk aspect.

Pamela, a Love Story is te zien bij Netflix.