De voortekenen schijnen er volgens velen te zijn: terroristische aanslagen, enorme natuurrampen, heilige oorlogen, etc. De apocalyptische voorspellingen uit de Openbaring van Johannes zullen weldra uitkomen! En dan met name de komst van de antichrist: het beest. Dit figuur zal een moedervlek hebben in de vorm van drie zessen: het merk van het beest. Het zal zijn macht direct van Satan ontvangen, een vals koninkrijk op aarde stichten en het begin van het armageddon inleiden. Gelukkig voor ons heeft God in al zijn onbegrijpelijke wijsheid de jaren zeventig horrorfilm The Omen opnieuw laten maken om ons op 06-06-06 te waarschuwen voor dit onheil. Of is dit misschien toch het werk van de duivel, om ons te laten geloven dat het allemaal maar een film is? Een coproductie is in ieder geval erg onwaarschijnlijk.
Met al dat soort religieuze hocus-pocus houdt de Amerikaanse ambassadeur Robert Thorn zich om zes uur s ochtends niet bezig. Hij krijgt op dat moment te horen dat zijn vrouw een miskraam heeft gehad, maar dat ze dat zelf nog niet weet. Er is in hetzelfde ziekenhuis echter nog een ander jongetje geboren, wiens moeder de geboorte niet overleefde. Thorn krijgt de mogelijkheid om die baby te adopteren, zonder medeweten van zijn vrouw. Vijf jaar later lijkt Thorn nog altijd de juiste keuze gemaakt te hebben.
Dan, op zijn zoon Damiens vijfde verjaardagsfeestje, hangt de kinderjuffrouw zichzelf op door in naam van Damien met een strop om haar nek van het dak van het enorme, gotische huis van Thorn te springen. Even later verschijnt de incoherente pater Brennan op de stoep van de ambassade, die Thorn waarschuwt voor duivels onheil. Ook Katherine Thorn, Damiens moeder, begint na incidenten bij een kerk en in een dierentuin bange vermoedens te krijgen omtrent haar zoon. Robert heeft echter meer bewijs nodig om overtuigd te raken van de duistere afkomst van zijn zoon, en dat kan hem en zijn gezin duur komen te staan.
De nieuwe The Omen is bijna exact gelijk aan het origineel uit 1976. Het verhaal zal voor degenen die zich de oude film nog voor de geest kunnen halen, geen verrassingen bieden. Er zijn een paar dingen anders in de remake en mede dankzij deze wijzigingen gaat er meer dreiging uit van Damien. Ten eerste opent de film met enkele scènes in het Vaticaan, waar de paus en een aantal kardinalen worden gewaarschuwd voor het einde der tijden en de komst van de antichrist. Hierdoor weet de kijker vanaf het begin al wie Damien is. Ten tweede worden de angsten en verdenkingen van Katherine, onder andere in dromen, meer gevisualiseerd.
Zo zijn er nog meer dingen in deze remake die beter zijn gedaan dan in het origineel. Zo zijn de duivelse honden ditmaal een stuk enger, en zijn de hoofdpersonen deze keer een stuk jonger, sympathieker en beter te begrijpen. De nieuw toegevoegde schrikeffecten (die voor 95 procent veroorzaakt worden door het plotseling opschroeven van het geluidsniveau) mogen dan goedkoop zijn, ze zijn wel effectief en geven de kijker af en toe de nodige stroomschokken om erbij te blijven. Het enige waar de remake echt op inlevert, is de hoofdrolspeler. Liev Schreiber doet het helemaal zo slecht nog niet, maar hij komt natuurlijk niet in de buurt van de grootsheid van Gregory Peck.
Echt heel eng wordt de film nooit. Regisseur Moore leunt vooral op goedkope schrikeffecten, maar is niet in staat om de spanning lang vast te houden. En dat is erg jammer, want de potentie van een aantal scènes is soms erg duidelijk te zien. Omdat de makers zichzelf echter keer op keer vergalopperen, komen de meeste scènes nooit tot volle wasdom, maar sterven ze een vroegtijdige dood. Dit geldt onder andere voor de finale, die erg sterk had kunnen zijn, dat ook lijkt te worden maar uiteindelijk niet is. Omdat The Omen nooit echt spannend wordt en verder niets te bieden heeft, is deze film geen noemenswaardige toevoeging aan het horrorgenre. Het maken van deze remake was een overbodige handeling.
