Aan de vooravond van de oorlog tussen de Verenigde Staten en Irak hebben de Dixie Chicks net hun derde album met veel succes uitgebracht en beginnen ze in Londen aan hun Top of the World-wereldtour. Op dat moment zijn de drie countryzangeressen de populairste countryact van het land en de in Amerika best verkopende vrouwelijke artiesten aller tijden. Tijdens hun eerste optreden maakt leadzangeres Natalie Maine tussen wat liedjes door een opmerking die het leven van de Dixie Chicks voorgoed zal veranderen.
Maine zegt namelijk dat ze tegen de op handen zijnde oorlog is en dat ze zich schaamt voor het feit dat president Bush net als zij uit Texas komt. In de Britse media verschijnen berichten dat Maine en de Dixie Chicks tegen Bush zijn en die worden overgenomen door de Verenigde Staten. Die éne opmerking zet in één klap liefde om in haat en een groot deel van de achterban van de Chicks keert zich tegen hen.
Het is het begin van een waanzinnige hetze tegen de drie vrouwen. Hun liedjes verdwijnen van de radiostations omdat die door luisteraars hatelijk bedreigd worden. Hun nieuwe nummer één hit verdwijnt vliegensvlug uit de hitlijsten en de verkoopcijfers van het album belanden in een vrije val. Er ontstaat zelfs een nationaal debat over de drie. De Chicks snappen de ophef over de in hun ogen onschuldige opmerking niet en weigeren hun excuses aan te bieden.
Hoewel ze stellen patriottistisch te zijn en de troepen te steunen, gooien ze olie op het vuur door erbij te blijven dat Bush geen goede president is en dat Amerika geen recht heeft om Irak aan te vallen. Als conservatieve countryzanger Toby Keith tijdens een optreden Natalie Maine zon beetje gelijkstelt aan Osama Bin Laden, laat Maine dat niet over zich heen gaan en draagt even later tijdens een optreden een shirt met het opschrift F.U.T.K. (Fuck You Toby Keith). Korte tijd later worden de Dixie Chicks met de dood bedreigt en beseffen ze dat er geen enkele weg terug is naar hun vroegere situatie.
Tweevoudig Oscarwinnares Barbara Kopple (Harlan County USA en American Dream) had tijdens al deze toestanden en in de jaren daarna met haar camera onbeperkte toegang tot het privé- en publieke leven van de Dixie Chicks. Ze laat in haar film zien wat het hele gebeuren doet met de vrouwen, hoe ze ermee omgaan en hoe hun leven van 2003 tot 2006 verloopt. De Chicks maken namelijk gewoon hun tour af, krijgen kinderen, verhuizen tijdelijk naar Los Angeles om de vijandige sfeer in het Zuiden te ontvluchten en nemen ondertussen een nieuw album op.
Er wordt veel aandacht besteed aan de opnames van dat nieuwe album, omdat de groep daarmee muzikaal en tekstueel een nieuwe richting inslaat en zich op een deels nieuw publiek richt. Ze schrijven voor het eerst de liedjes zelf, terwijl ze voor de productie samenwerken met de gevierde producent Rick Rubin. De band heeft zich door alle moeilijkheden weten te slaan en wil dat graag laten horen.
Shut Up & Sing maakt niet alleen duidelijk wat er gebeurt als een stem uit het conservatieve hart van de Verenigde Staten zich tegen bepaalde gevestigde opvattingen uitspreekt. Het is vooral een mooi portret van de Dixie Chicks, drie sterke vrouwen en getalenteerde muzikanten.
