How to Get Rid of the Others
Recensie

How to Get Rid of the Others (2007)

Een grappige en originele Deense politieke satire. Deze zwarte komedie maakt effectief gebruik van locaties en cast.

in Recensies
Leestijd: 1 min 33 sec
Regie: Anders Rønnow Klarlund| Cast: Søren Pilmark (Christian), Louise Mieritz (Sidse), Søren Fauli (Folke) e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2007

Het moest maar eens afgelopen zijn met al die steuntrekkende nietsnutten. Mensen met sociale uitkeringen, gesubsidieerde kunstenaars, vadsige alcoholisten en andere lapzwansen. Gewoon oppakken en doodknallen om zo de maatschappij te ontdoen van haar rotte plekken. In de zwarte komedie How to Get Rid of the Others wordt dit als oplossing toegepast om de Deense samenleving weer gezond en leefbaar te maken.

Een zwetende, dikke oude vrouw komt in de openingsscène van How to Get Rid of the Others vast te zitten met haar rollator: lege accu. Ze belt de politie om haar op te komen pikken, en tijdens het wachten slaat ze nog even snel een halve literblik Aldi-bier naar binnen. Al snel verschijnt ineens een helikopter met ondersteunende grondtroepen. De dronken bejaarde wordt afgevoerd naar een gymzaaltje, waar ze met zes anderen moet wachten op een gesprek. Eén voor één worden ze afgeroepen om aan de rechts-radicale legerofficier Christian duidelijk te maken dat ze wél een aanwinst zijn voor de Deense samenleving. Lukt het ze niet, dan worden ze zonder pardon doodgeschoten.

How to Get Rid of the Others is een straffe politieke satire, gemaakt met weinig budget en een bescheiden cast onder leiding van Søren Pilmark, vooral bekend als dokter Krogshøj in de televisieserie Kingdom van Lars von Trier. In de film worden scènes in de gymzaal steeds afgewisseld met die in de ondervragingskantoren waarin Christian en zijn sullige assistent Folke ruziën om het beleid dat ze uitvoeren. Het levert een scherpe, maar weinig opzienbarende schets van de almaar harder wordende westerse maatschappij op. Met weinig budget lukt het de makers om een grappig, origineel en effectieve satire neer te zetten, die helaas wat wordt afgeraffeld naar het einde toe.