In navolging van de Frat Packers (de Wilsonbroers, Will Ferrell, Ben Stiller, Steve Carell e.a.) is er een nieuwe combinatie van humoristische filmmakers ten tonele gebracht. Judd Apatow en Seth Rogen waren eerder al het creatieve brein achter het hilarische The 40 Year Old Virgin en weten met het eveneens zeer grappige Knocked up hun naam nu nog beter te vestigen.
Alison Scott, gespeeld door Greys Anatomy Katherine Heigl, is een journaliste met een veelbewogen leven. Ze kan wel wat lol gebruiken en tijdens een avondje stappen komt ze Ben tegen. Een aardige vent, maar wel een beetje bot, niet bijster intelligent en qua uiterlijk ver onder haar niveau. Maar ja, de alcohol vloeit rijkelijk en ze belanden bij elkaar in bed. Date nummer twee: tijdens een etentje vertelt Alison dat ze zwanger is. Bens antwoord? Fuck off! Niet echt het antwoord dat Alison wilde horen. Vervolgens ontvouwt zich een verhaal waarin twee mensen, die eigenlijk weinig tot niets met elkaar gemeen hebben, iets proberen te maken van de onverwachte situatie waarin ze terecht zijn gekomen. Maar dat valt nog niet mee als je derde date plaatsvindt in de beugels van de gynaecoloog.
De keus voor Katherine Heigl in de hoofdrol was een gok. Ze was immers pas doorgebroken met haar rol in Greys Anatomy en speelde daarvoor alleen in middelmatige films, met als hoogtepunt haar rol als de dochter van Gérard Dépardieu in My Father, the Hero. Er waren dan ook al een aantal andere dames (Anne Hathaway, Jennifer Love Hewitt, Kate Bosworth) in de running, maar Heigl kreeg de rol. Dat bleek een uiterst goede, zo niet briljante keuze. Deze blondine heeft de lach aan dr kont hangen. Sommige acteurs of actrices zijn gemaakt voor komedie, en Heigl behoort absoluut tot die categorie. Co-acteur Seth Rogen excelleert eveneens in zijn rol als lompe boer. Hij was al grappig in de televisieserie Freaks and Geeks en het eerder genoemde The 40 Year Old Virgin, maar het is duidelijk dat hij in deze film zijn talenten volop kan benutten. Let daarnaast vooral op de geinige bijrollen van onder andere Leslie Mann en Paul Rudd, en niet te vergeten de soundtrack van icoon Loudon Wainwright III (die zelf ook nog kort in beeld is).
De grootste ster van Knocked Up is echter het script. Judd Apatow (Talladega Nights, Anchorman) en de zijnen wisten iets neer te pennen met een zeldzaam hoge grappendichtheid. Waar sommige komedies al blij mogen zijn met hier en daar een grijns, krijgt Knocked Up het voor elkaar om de kijker herhaaldelijk voluit te laten lachen. Het is bovendien een prestatie om een ogenschijnlijk brave, typisch vrouwenfilmachtige premisse (vrouw raakt zwanger na onenightstand en moet hiermee om leren gaan) op een dergelijke sekseneutrale wijze te verfilmen. Oftewel: als man zijnde hoef je echt niet bang te zijn dat je bij een typische vrouwenfilm terechtkomt. Ja, er zit een dosis drama in, maar daar wordt op sommige momenten zo ongenadig de spot mee gedreven dat je je vanzelfsprekend vermaakt. Zelfs de seksscène met een hoogzwangere Alison mondt uit in een komisch hoogtepunt. De ene na de andere oneliner wordt de zaal ingeschoten en je ziet de T-shirtteksten al bijna voor je.
Het einde is een beetje voorspelbaar, maar goed, we hadden niet anders verwacht. Wat Knocked Up zo bijzonder maakt, is het genoemde evenwicht tussen drama en de hoge dosis grappen. Wonder boven wonder heb je helemaal niet door dat de film de voor een komedie extreem lange looptijd van 130 minuten heeft, en dat is een bijzondere prestatie. Kijken dus. En als je ook zo depri wordt van het herfstweer, dan helemaal.
