Het langverwachte vervolg op The Da Vinci Code is nu eindelijk in de bioscoop. Angels & Demons was in 2007 een van de eerste slachtoffers van de schrijversstaking in Hollywood. Scriptschrijver Akiva Goldsman legde het werk neer zodat de productie van de film moest worden uitgesteld. De kans is echter klein dat dat heel negatieve gevolgen heeft voor het succes van de film. Daarvoor zijn de verwachtingen net even te groot. Ook zijn de negatieve reacties op The Da Vinci Code grotendeels vergeten en kan men zonder al te veel bagage genieten van de tweede verfilming van bestsellerauteur Dan Brown. En die is dan ook tamelijk genietbaar.
De film opent bombastisch, zowel in beeld als geluid, waarmee regisseur Howard direct aangeeft dat het hier om een waar spektakelstuk gaat. De kijker wordt binnen luttele minuten overspoeld met informatie, krijgt groteske beelden van het Vaticaan én het laboratorium van CERN (de Europese organisatie voor kernonderzoek) te zien, en kan pas weer ademhalen bij de eerste beelden van Tom Hanks als hoogleraar religieuze symboliek Robert Langdon. Wat volgt is een snel gemonteerde klopjacht op het geheime en doodgewaande genootschap van de Illuminati. Dit genootschap dreigt het Vaticaan op te blazen middels een bom van antimaterie. Ook houden zij de vier mogelijke opvolgers van de paus, de zogenaamde preferiti, gevangen en zijn ze voornemens er ieder uur een te vermoorden. De klopjacht voert ons langs de mooiste locaties van Rome en Vaticaanstad, van diverse grafkelders en kathedralen tot aan de befaamde bibliotheek van het Vaticaan. Met recht een waar spektakelstuk.
Tussen al die indrukwekkende en snel gemonteerde beelden is er gelukkig nog enige ruimte voor wat rust en reflectie. Daarbij vallen meteen ook enige onvolkomenheden op en kan het verhaal enigszins gaan irriteren. De zoektocht naar de verdwenen preferiti is spannend - en vergelijkbaar met de speurtocht van Brad Pitt en Morgan Freeman in Se7en - maar ook voorspelbaar. De manier waarop Hanks en consorten achter de feiten aan blijven lopen wekt na enige tijd eerder irritatie dan sympathie op. Acties lijken niet altijd even doeltreffend en weloverwogen, en redeneringen en verklaringen zijn soms wat kort door de bocht. Het zijn echter vooral kleine gebreken en tekortkomingen die opvallen, en gelukkig is er maar weinig tijd om er bij stil te blijven staan. De klok tikt immers gewoon door.
Wat overblijft is een vakkundig gemaakte thriller die het grote gebaar niet schuwt. De acteerprestaties zijn vrijwel allemaal zeer redelijk waarbij vooral Ayelet Zurer en Stellan Skarsgård positief opvallen. Hanks kreeg voor The Da Vinci Code geen al te beste kritieken, maar blijft hier knap overeind en is een stuk geloofwaardiger. Ook de bijrollen zijn goed bezet. Voorts is het geheel prachtig in beeld gebracht het Sint-Pietersplein en het Piazza Navona werden in de studio nagebouwd - en is er vlot gemonteerd.
Toch is het geen geweldige film. Daarvoor schiet het script gewoonweg iets tekort. Nogmaals, het wordt groots en meeslepend in beeld gebracht (let ook op de manier waarop de naam van Ron Howard in beeld komt na het laatste shot), maar het kan niet verhullen dat het verhaal niet goed is uitgewerkt. De kans is dan ook klein dat de film hoog in de jaarlijsten zal eindigen.
