Voorafgaand aan het Alain Delon-retrospectief dat gepland staat voor juli en augustus, brengt het Filmmuseum te Amsterdam de erotische thriller La Piscine opnieuw in roulatie. De film uit 1969 zal te zien zijn in Amsterdam, Den Haag en Nijmegen. Jean-Paul en zijn vrouw Marianne zijn beiden (te) mooi, (te) rijk en (te) verveeld. Ze slijten hun vakantie in een luxe buitenvilla aan de Franse Rivièra. Wanneer oude vriend Harry en zijn vroegrijpe dochter Penelope komen logeren, maken lust en frustratie zich langzaam meester van de vakantiegangers.
De film heeft op de keper beschouwd weinig om het lijf: een beetje staren, hier en daar wat gepraat en ten slotte nog wat uiterst routineuze thrillerelementen. La Piscine had zo een Antonioni-film kunnen zijn, er gebeurt ogenschijnlijk niets in dit broeierige, zonovergoten paradijs. Het navelstaren houdt aan tot het uurpunt en daarna wordt de film een stuk grimmiger. Maar niet per se spannender.
Net als het plot hebben ook de acteurs weinig om het lijf. Ze pronken veelvuldig met hun grotendeels naakte lichamen. Supersterren Romy Schneider en Alain Delon zijn een constante lust voor het oog. Hun goddelijke lijven die in scherpe close-ups na een frisse duik afdruppelen in de zon lijken soms verdwaalde pornolichamen in een arthousefilm. Ook hun spel intrigeert en met name Delon laat met een verleidelijke zet het acteren grotendeels achterwege: charisma is genoeg.
Door de inmiddels historische breuk tussen beide hoofdrolspelers en het tragische lot van Schneider (ze stierf op 43-jarige leeftijd, mogelijk door zelfmoord) blijkt La Piscine een onderhoudende, maar om verkeerde redenen interessante film te zijn. In ieder geval geschikt voor personen die niet vies zijn van wat gestolpte erotiek op een warme zomernamiddag.
