Er is iets vreemds aan de hand met dit tweede deel van de filmtrilogie naar de Millenniumboeken van Stieg Larsson. Waar het eerste deel een volwaardige bioscoopfilm was, compleet met hoog aangeschreven regisseur en aardig budget, wordt deze ambitie voor het tweede (en derde) deel van de serie overboord gezet. Weg is de regisseur die zo gewild was, weg is het idee van een bioscoopfilm. Millennium deel twee en drie moesten een miniserie vormen die louter op tv te zien zou zijn. Een vreemde keuze, vooral gezien het succes van de eerste film. Gelukkig kwamen de producenten tot inkeer en is Millennium 2: De Vrouw Die Met Vuur Speelde nu toch te zien in de Nederlandse bioscopen. Hoewel...gelukkig?
Lisbeth Salander is na haar avonturen in Millennium: Mannen Die Vrouwen Haten nog niet klaar met haar jacht. Ze houdt zich nu echter wel wat meer gedeisd omdat ze wordt gezocht voor moord. Een collega van Salanders partner in crime Mikael Blomkvist is namelijk vermoord en Lisbeth is de hoofdverdachte. De beste man stond op het punt een belangrijk en schokkend verhaal over vrouwenhandelaren te publiceren, hetgeen doet vermoeden dat dit de reden voor zijn dood is. Zowel Mikael als Lisbeth zet de achtervolging in, op zoek naar de werkelijke daders. Hoewel ze vaak ver van elkaar verwijderd zijn, lijken ze nog altijd het ultieme team tegen de mannen die vrouwen haten.
De eerste Millennium-film moest het vooral hebben van de sterke acteerprestaties van Rapace en Nyqvist, de interactie tussen hen, een flinke dosis mysterie en een vlot verhaalverloop. Wat betreft het eerste element zit het ook in dit tweede deel goed. Noomi Rapace speelt nog altijd de sterren van de hemel en lijkt in haar eentje nog meer in haar element. Elke beweging, gezichtsuitdrukking en uitspraak lijkt gecoördineerd en weloverwogen, hetgeen haar tot één van de meest fascinerende actrices van de afgelopen jaren maakt. Jammer genoeg doet Nyqvist het wat minder zonder Rapace aan zijn zijde; zijn droevige blik begint op den duur te vervelen.
Ook het element van mysterie is wederom aanwezig, zij het in mindere mate. Millennium 2 vervalt meer dan het eerste deel regelmatig in actie, hetgeen de film niet altijd goed doet. Het zorgt er namelijk voor dat er minder ruimte is voor karakterontwikkeling en verhaalopbouw, twee aspecten die in deze filmserie niet achtergesteld mogen worden. Veel personages worden terloops geïntroduceerd, waarna ze oplossen in het verhaal dat maar mager wordt uitgewerkt. Een vlot verhaalverloop zoals in het eerste deel kan goed werken, maar het teugelloze script van Jonas Frykberg maakt de film een beetje rommelig. Daarbij ontbreekt de chemie tussen de personages Lisbeth en Mikael doordat zij los van elkaar opereren. Dit wordt door geen enkel ander element opgevangen, hetgeen de film weinig sterke punten geeft.
Millennium 2: De Vrouw Die Met Vuur Speelde is ondanks bovenstaand relaas geen slechte film. Het is een prima actiethriller die veel mensen zal vermaken. Dat is misschien het juiste woord voor de film: vermakelijk. Niet bijzonder, niet erg sterk, gewoon vermakelijk. Op 25 maart weten we of de makers de dalende lijn hebben weten te stoppen, want dan verschijnt het slotakkoord: Millennium 3: Gerechtigheid.
Lees ook het interview met Noomi Rapace.
