Regie: David Bowers Stemmencast: Freddie Highmore (Astro Boy), Nicolas Cage (Dr. Tenma), Donald Sutherland (president Stone), Kristen Bell (Cora), Samuel L. Jackson (Zog) Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2009
Bij verfilmingen, remakes, reboots, reimaginings of andersoortig hergebruik van ouder materiaal, is er altijd het probleem van de nostalgische gevoelens bij fans van de originele bron. Denk aan het geklaag over films als Watchmen, The Matrix: Revolutions, Daredevil, etc. Liefhebbers van de oorspronkelijke graphic novel, film of comic voelen zich verraden door de makers van de films, die met hun personages aan de haal gaan en iets creëren dat het origineel onvoldoende eer aandoet. Ook de computergeanimeerde filmversie van de in Japan zo geliefde Astro Boy liet volgens velen te wensen over. Zo zou de robot er te oud uitzien, ontbraken zijn kenmerkende lange wimpers en had hij een lange, in plaats van een korte broek aan. Veel Nederlanders zullen Astro Boy echter niet kennen, en vooral de kinderen voor wie de film toch echt bedoeld is zal het niets interesseren dat bepaalde dingen anders zijn. En dan wordt het ineens een erg vermakelijke film.
In de film is Astro Boy een robot die als vervanger dient voor Toby, de overleden zoon van wetenschapper dr. Tenma. Middels een enkele haar weet hij in de robot het gedrag en de herinneringen van Toby te implanteren en hem tot een vrijwel volwaardig mens te maken. De krachtbron van Astro Boy is een bal positieve blauwe energie die hem onder andere een röntgenblik en de mogelijkheid tot vliegen schenkt. De bal energie was oorspronkelijk echter bedoeld voor een geavanceerde gevechtsrobot die voor president Stone oorlog moest voeren. Vandaar dat Stone nu zijn gehele oorlogsarsenaal op Astro Boy richt om de energiebal terug te krijgen en de robot te doden.
De eerste televisieversie van Astro Boy werd in 1963 gecreëerd door Osamu Tezuka (de godfather of anime) en wordt gezien als s werelds eerste anime met de zo kenmerkende stijl. We zijn nu echter meer dan vijfenveertig jaar verder en dit keer zijn het de artiesten van Imagi Animation Studios, onder meer bekend van TMNT uit 2007, die de productie in handen hebben. De door hen gecreëerde computeranimaties zien er zonder meer mooi uit. Het niveau van Up of Wall-E wordt niet gehaald, maar de film kent een vriendelijke sfeer die de film een vrolijkere uitstraling geeft dan de originele serie en de tweede serie uit de jaren tachtig. Verwacht dan ook een dikke morele laag, sympathieke maar oppervlakkige personages en de nodige (uitgekauwde) humor. Een wat donkere ondertoon, zoals in de tv-series, had de film goed gedaan en het geheel interessanter gemaakt voor mensen boven de twaalf.
Toch valt er ook voor hen voldoende te genieten: de actie is spot-on en houdt je aan het doek gekluisterd. Daarnaast zijn de personages erg sympathiek, alsook divers, wat het kijken naar Astro Boy vrijwel nooit een saaie aangelegenheid maakt. Wereldschokkend is het allemaal niet, maar de entertainmentfactor is hoog en poetst het gebrek aan originaliteit goeddeels weg. Voeg daar een uitstekende stemmencast aan toe en je hebt een geslaagde animatiefilm die ook voor de ouderen onder ons wat te bieden heeft. Zelfs met deze ingrediënten en de grote namen op de filmposters (Nicolas Cage, Charlize Theron, Donald Sutherland, (een onverstaanbare) Samuel L. Jackson) wist de film echter weinig publiek te trekken. De film was een gigantische flop in de States met een opbrengst van nog geen twintig miljoen op een productiebudget van vijfenzestig miljoen. Vandaar dat ik iedereen met kinderen wil aansporen om toch de film te gaan kijken, hij verdient het! Fans met nostalgische gevoelens kunnen beter de dvd-boxen van de series uit de kast pakken, want deze Astro Boy heeft zich losgewrikt van het verleden en is de toekomst van vandaag ingeschoten.
