Valentine's Day
Recensie

Valentine's Day (2010)

Met de regisseur van Pretty Woman aan het roer en een gigantische sterrencast, zou het haast niet fout kunnen gaan met deze Amerikaanse interpretatie van Love Actually.

in Recensies
Leestijd: 3 min 43 sec
Regie: Garry Marshall | Cast: Jessica Alba (Morley Clarkson), Kathy Bates (Susan), Jessica Biel (Kara Monahan), Bradley Cooper (Holden), Patrick Dempsey (Dr. Harrison Copeland), Jamie Foxx (Kelvin Moore), Jennifer Garner(Julia Fitzpatrick), Topher Grace (Jason), Anne Hathaway (Liz), Ashton Kutcher (Reed Bennett), Queen Latifah,(Paula Thomas), Taylor Lautner (Willy), Julia Roberts (Kate Hazeltine), Taylor Swift (Felicia), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2010

Een tijdlijn: in 2003 verscheen de Britse film Love Actually die zich rond Kerst afspeelde. In 2007 kwam de Nederlandse versie van deze film, Alles is Liefde, die zich rond Sinterklaas afspeelde. Omdat Hollywood niet achter kon blijven, verschijnt op 11 februari Valentine’s Day, die zich – uiteraard – rond Valentijnsdag afspeelt. En eind dit jaar kunnen we ons verheugen op het Belgische Zot van A. Wat hebben deze films gemeen? Een gefragmenteerd scenario dat uit veel ‘miniplots’ bestaat, een sterrencast van formaat en een overdosis romantiek. Verschil is er voornamelijk in kwaliteit en originaliteit, waarbij Valentine’s Day het er in de vergelijking maar matig vanaf brengt.

Het is Valentijnsdag, voor velen één van de mooiste dagen van het jaar. In Valentine’s Day volgen we een aantal mensen die op zoek zijn naar liefde op de ‘meest liefdevolle dag van het jaar’. Zo is er de bloemist die zijn vriendin ten huwelijk vraagt, het jongetje dat de liefde ontdekt en de tiener die seks aan het hoofd heeft. Dan is er nog de vrouw die een relatie heeft met een overspelige man, de anti-valentijnsvrouw die nooit het geluk in de liefde heeft gevonden en het stelletje dat net bij elkaar is en een ongemakkelijke start kent. Afijn, you get the picture.

Het belangrijkste punt bij een film als deze is uiteraard de romantiek. Die moet uit elke porie spatten en de personages mogen het schreeuwen van de daken: liefde is mooi! Op dit vlak slaagt de film met vlag en wimpel. Dit is één van die ultieme zwijmelfilms waarbij de tissues klaar moeten staan voor de gevoeligen onder ons. Voeg een bak ijs, pyjama’s en Patrick Dempsey toe en het beeld is compleet. De vele (jonge)mannen die aanstaande zondag al dan niet gedwongen met hun vriendin/vrouw/maîtresse Valentine’s Day gaan kijken, zullen dan ook weinig vinden om hen te bekoren. Van humor is weinig sprake, actie is niet-bestaand en de dialogen en personages zijn van ondermaats niveau. Gelukkig voor hen zijn er nog Jessica Alba, Jennifer Garner, Jessica Biel, Anne Hathaway, Emma Roberts, Julia Roberts, Taylor Swift en voor de liefhebber Kathy Bates, om de pijn te verzachten.

Het grootste probleem van Valentine’s Day zijn niet de matige dialogen of de oppervlakkige personages, zelfs niet de gruwelijk ‘cheesy’ opmerkingen die te pas en te onpas gespuid worden, nee, het zijn de van originaliteit verstoken situaties die de film tot het minderbedeelde, buitenechtelijke broertje van zijn voorgangers maken. Love Actually was mede zo goed omdat herkenbare situaties werden voorgeschoteld, vaak wat aangedikt, gesitueerd in interessante settings en voortgedreven door leuke gebeurtenissen. Alles is Liefde gaf er een eigen draai aan met het Sinterklaasfeest en wist op deze wijze het stigma van ‘gemakkelijke remake’ te ontstijgen. Valentine’s Day doet echter een stap terug met situaties en gebeurtenissen die we al in honderd andere films tegen zijn gekomen. Hij speelt leentjebuur bij zo’n beetje elke noemenswaardige romantische film uit het verleden, waarbij het origineel nergens voorbij wordt gestreefd. De film voelt hierdoor aan als één groot cliché, hetgeen het kijken ernaar snel voorspelbaar en monotoon maakt.

Deze recensie is niet bedoeld voor de romantisch gezinden onder ons. Zij gaan hoogstwaarschijnlijk toch blindelings naar Valentine’s Day en zullen met een grote smile de bioscoop verlaten. Mochten zij toch de recensie lezen, trek je er dan vooral weinig van aan en voeg een dikke anderhalve ster toe aan mijn oordeel. Mijn bedoeling is echter vooral de mensen te waarschuwen die net als ik genoten hebben van Love Actually en op zoek zijn naar de volgende leuke, frisse liefdesfilm. Zij zullen bedrogen uitkomen en zich voornamelijk ergeren aan het gebrek aan kwaliteit (ik heb het nog niet eens gehad over de teleurstellende muziek). Aan hen de volgende boodschap: wacht tot de film op dvd uit komt en huur hem een keer. Vergeet Valentine’s Day vervolgens en kijk als je in de stemming bent Love Actually of Alles is Liefde nog eens. Wellicht dat je tegen nieuwjaar volgend jaar, wanneer het vervolg op Valentine’s Day verschijnt, de teleurstelling wel te boven bent.