Robert Luketic is zo'n studioregisseur zoals je er in Hollywood tientallen rond hebt lopen. Regisseurs die zelden een eigen stempel op hun films drukken, wiens naam weinig belletjes doet rinkelen maar die met hun films toch meer geld in het laatje brengen dan de meeste alom gelauwerde filmmakers. Luketic heeft van het regisseren van romantische komedies zijn beroep gemaakt en doet dat niet onverdienstelijk. Zijn vier vorige films, waarvan Legally Blonde de bekendste is, hebben gezamenlijk namelijk al meer dan zeshonderd miljoen dollar opgebracht.
Killers is de nieuwste film van Luketic en brengt hem weer samen met Katherine Heigl, die vorig jaar ook al de hoofdrol speelde in zijn laatste film, het misbaksel The Ugly Truth. Killers gaat over Jen die met haar ouders op vakantie is in Nice, nadat ze is gedumpt door haar vriend omdat ze niet avontuurlijk genoeg zou zijn. In Nice ontmoet ze de perfecte Spencer, die echter een geheim blijkt te hebben (iets wat de film overigens al direct duidelijk maakt). Spencer is huurmoordenaar van beroep en hoewel hij zijn baan opgeeft als hij met Jen trouwt, wordt hij jaren later nog steeds achtervolgd door zijn verleden.
Afgelopen maand was Date Night ook al een film over de vraag hoe te ontsnappen aan de huwelijkse sleur en Killers doet in feite exact hetzelfde. Ook hier kibbelen de geliefden tussen de vuurgevechten door vrolijk over hun huwelijksproblemen. Waar het scenario van Date Night echter ruimte liet voor improvisatie van Steve Carell en Tina Fey, gebeurt dat in Killers helaas niet.
Alleen al het feit dat er maar liefst zeven producenten op de aftiteling staan, illustreert dat elk risico angstvallig is vermeden. En dat de film voorafgaand aan de première niet aan de Amerikaanse pers vertoond mocht worden, is natuurlijk ook een veeg teken. Voor enige verrassing is in Killers geen ruimte en dat maakt de film, die met de nodige actiescènes ook een mannelijke doelgroep aan zich probeert te binden, vooral ontzettend saai. Het pijnlijk ongrappige scenario is vervelend en komt in de laatste minuten zelfs nog met een zeldzaam belachelijke ontknoping die werkelijk alles slaat.
De belangrijkste reden dat de film nog enigszins te verteren valt is Katherine Heigl, die Jennifer Aniston lijkt te hebben verstoten als koningin van de romkom. Heigl, die vijftien miljoen dollar per film incasseert, speelt de irriterend vlak acterende Ashton Kutcher helemaal weg en geeft wederom blijk van een uitstekende komische timing. Het is dan ook doodzonde dat Heigl consequent slechte films blijft uitzoeken. Na het hilarische Knocked Up, speelde ze achtereenvolgens in de weinig verheffende films 27 Dresses, The Ugly Truth en Killers. Hopelijk is de bankrekening van Heigl inmiddels voldoende gespekt om ook eens wat uitdagendere rollen te accepteren, want anders gaat haar carrière, net als die van Aniston, als een nachtkaars uit.
