She's Out of My League
Recensie

She's Out of My League (2010)

Sympathieke romantische komedie moet het vooral hebben van zijn twee verfrissende hoofdrolspelers.

in Recensies
Leestijd: 3 min
Regie: Jim Field Smith | Cast: Jay Baruchel (Kirk), Alice Eve (Molly), T.J. Miller (Stainer), Mike Vogel (Jack), Nate Torrence (Devon), Lindsey Sloane (Marnie), Krystyn Ritter (Patty) e.a.| Speelduur: 104 minuten | Jaar: 2010

Afgaande op de trailers zou je wel eens kunnen verwachten dat She’s Out of My League een film is die thuishoort in het populaire ‘bromance’-genre, in navolging van succesvolle komedies als The 40 Year Old Virgin en Superbad. Toch klopt dat niet helemaal aangezien deze sympathieke film eigenlijk een vrij standaard romantische komedie is. Maar wel eentje die prettig verfrissend is en niet zo kapot geproduceerd aanvoelt als de meeste films in dit uitgekauwde genre, zoals bijvoorbeeld Killers, die ook vanaf deze week in de bioscopen te zien is.

Kirk, die werkt als beveiligingsbeambte op een vliegveld, is net gedumpt door zijn vriendin en zit niet echt lekker in zijn vel. Het geluk slaat echter toe als de adembenemende Molly haar telefoon vergeet bij de beveiliging op het vliegveld en Kirk het toestel toevallig vindt. Tot zijn grote verbazing, en die van zijn vrienden, blijkt Molly wel in hem geïnteresseerd te zijn. Er ontstaat een onwaarschijnlijke relatie die echter niet van een leien dakje gaat omdat Kirk zich blijft afvragen wat de in alle opzichten succesvolle Molly zoekt in een klunzige sul als hijzelf.

Een goede romantische komedie begint natuurlijk bij de juiste invulling van de hoofdrollen en die zijn uitstekend gecast in She’s Out of My League. De ironische Jay Baruchel, ook al zo goed in de animatiefilm How to Train Your Dragon, is de geboren antiheld die met zijn klunzige uitstraling de sympathie van het publiek aan zijn kont heeft hangen. Zijn tegenspeelster, de rijzende Britse ster Alice Eve, heeft een wat ondankbare rol als de in alle opzichten perfecte vrouw die vooral mooi moet zijn en lief moet lachen (iets wat haar uitermate goed af gaat overigens), maar slaagt er toch in haar personage niet alleen als de ultieme fantasie van iedere man op te voeren, maar ook wat eigens mee te geven.

Ook sterk is de invulling van de onvermijdelijke vrienden en familie van de protagonisten, die zich volgens de wetten van het genre zo vreemd mogelijk moeten gedragen. Dat doen ze ook wel in deze film, maar op een wat grappigere manier dan doorgaans het geval is. Zo zorgt de disfunctionele familie van Kirk, die weinig belang hecht aan sociale normen, geregeld voor pijnlijk grappige situaties. Ook de vriendengroep van Kirk, die op de proppen komt met de berekening dat een man nooit een meisje aan zich kan binden dat op een schaal van één tot tien twee punten hoger scoort dan hij, zorgt voor de nodige hilariteit.

Wel is het jammer dat debuterend regisseur Jim Field Smith bij een paar gelegenheden te makkelijk de oplossing zoekt in platte, ordinaire humor. Zo is een scène waarin Kirk en een van zijn vrienden wel erg intiem worden overbodig grof, net zoals een scène waarin een hond aan zijn kruis begint te snuffelen. Die momenten zijn onnodig, omdat She’s Out of My League het juist moet hebben van de wat subtielere, droge humor en de klunzigheid van hoofdrolspeler Jay Baruchel. De film is het sterkst als Kirk zich wanhopig afvraagt hoe hij zich moet gedragen in de buurt van de intimiderende Molly. Gaandeweg komen alle genreclichés van de romantische komedie dan wel weer langs, maar de film heeft dan al zo veel krediet opgebouwd dat die voorspelbaarheid nauwelijks nog stoort. Je hoopt dat dit onwaarschijnlijke koppel elkaar aan het eind van de film gewoon weer in de armen valt.