Shrek Forever After
Recensie

Shrek Forever After (2010)

Vierde en tevens laatste deel in de Shrek-serie is anderhalf uur heel aardig entertainment rondom een belachelijk verhaal.

in Recensies
Leestijd: 2 min 30 sec
Regie: Mike Mitchell | Stemmencast: Mike Myers (Shrek), Eddie Murphy (Donkey), Cameron Diaz (Fiona), Antonio Banderas (Puss in Boots), John Cleese (koning Harold), Walter Dohrn (Repelsteeltje), e.a. | Speelduur: 93 minuten | Jaar: 2010

Na het succes van het sterke Shrek en Shrek 2, kwam het redelijke Shrek The Third. Aangezien ook dit deel financieel geen windeieren opleverde, is er nu Shrek Forever After. De makers hebben laten weten dat de Shrek-serie hiermee ten einde komt, maar wie weet. De film is immers vermakelijk genoeg om weer een hoop geld binnen te brengen.

Aangezien het derde deel een afgesloten happy end had, moesten de scenarioschrijvers met een breekijzer aan de slag om nog ergens een verhaalingangetje te vinden. Het is bijna te belachelijk voor woorden, maar hier kwamen ze mee op de proppen: Shrek is gelukkig, te gelukkig zelfs en dat elke dag opnieuw. Hij begint steeds meer terug te verlangen naar de dagen dat iedereen bang was voor deze vieze ogre. Dan komt Repelsteeltje in beeld. Hij is slechter dan slecht en zijn snode plannen om het kasteel te bemachtigen mislukten tot nu toe allemaal. Via Shrek ziet hij zijn kans schoon en biedt hem een unieke deal aan: Shrek mag een dag zijn zoals hij was en moet daar alleen maar een andere dag uit zijn leven voor inleveren. Iedereen ziet vervolgens van mijlenver aankomen wat het resultaat is: Shrek krijgt zijn dag, maar niemand kent hem meer, hij is niet getrouwd en heeft ook geen kinderen. Nog geen idee? Dan zult u zich zeker vermaken!

Repelsteeltje had in het derde deel al een kleine bijrol en opvallend genoeg was het toen Conrad Vernon in plaats van Walt Dohrn die hem van een stem voorzag. De makers weten wat ze in huis hebben en met de gedachte: “Never change a winning team” zijn er verder dan ook geen grote, nieuwe karakters in dit laatste hoofdstuk. Iedereen is weer van de partij en wederom met succes. De formule en humor werken ook dit keer weer en dus stelen Donkey en Puss in Boots de komische show op indrukwekkende wijze. Opvallend daarbij is dat de kinderen in de zaal, in tegenstelling tot de volwassenen, maar weinig van de grappen begrepen.

De Shrek-films zijn altijd erg op volwassenen gericht. Dat blijkt ook dit maal weer uit de muziekkeuze. Deze is dik in orde en wordt wederom vooral op sarcastische wijze ingezet. Is er dan helemaal niets nieuws? Jawel, dit vierde deel wordt in 3D uit gebracht. Bij het bedenken van de scènes is hier overduidelijk rekening mee gehouden, want de film bevat opvallend veel vlieg- en valshots. Het is leuk en heel aardig gedaan, maar voegt verder weinig toe.

We hebben het dus allemaal eens gezien en niets verdient de originaliteitsprijs. Het verhaal is daarbij eigenlijk te absurd en vergezocht voor woorden, maar het is entertainment ter vermaak. Gewoon omdat het een formule is die goed werkt en dat zullen alle volgende delen, mochten de makers zich toch weer bedenken, ook vast en zeker doen.