Due Date
Recensie

Due Date (2010)

Niet zo hilarisch als The Hangover, maar toch een bovengemiddeld goede komedie dankzij twee topacteurs: Robert Downey Jr. en Zack Galifianakis.

in Recensies
Leestijd: 2 min 26 sec
Regie: Todd Phillips | Cast: Robert Downey Jr. (Peter Highman), Zack Galifianakis (Ethan Tremblay), Michelle Monaghan (Sarah Highman), Juliette Lewis (Heidi), Jamie Foxx (Darryl), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2010

Meer dan de helft van het succes van een komedie hangt af van de casting. Hoe goed de grappen op papier ook lijken te zijn, als de acteurs geen klik met elkaar hebben kan je er net zo goed mee ophouden. En omgekeerd kan een goed op elkaar ingespeelde cast een niet heel bijzonder scenario boven zichzelf laten uitstijgen. Dat laatste is het geval bij Due Date, de nieuwe film van Todd Phillips, die afgelopen jaar nog met het ongekend grappige The Hangover op de proppen kwam.

Phillips, die het ‘bromance’-genre met films als Road Trip, Old School en Starsky and Hutch al had uitgevonden voor Judd Apatow er mee aan de haal ging, gaat met Due Date weer de samenwerking aan met Zack Galifianakis, de komiek voor wie The Hangover de grote doorbraak betekende. Gezelschap kregen de twee van Robert Downey Jr. die zijn komisch talent met films als Tropic Thunder en Sherlock Holmes al ruimschoots had bewezen.

In Due Date staat architect Peter centraal, die voor een zakentrip in Atlanta zit en door een ongelukkig toeval wordt opgescheept met aspirant-acteur Ethan Tremblay. De twee moeten allebei snel naar Los Angeles (Peter omdat zijn vrouw op het punt staat te bevallen en Ethan omdat hij dolgraag een rol wil spelen in Two and a Half Men) en besluiten met een huurauto door Amerika te reizen. De zeer uiteenlopende persoonlijkheden van Peter en Ethan botsen echter al snel en zorgen voor talrijke hilarische situaties.

De komische roadmovie is geen nieuw genre, met klassiekers als Planes, Trains and Automobiles en (in mindere mate) Road Trip van Phillips zelf. Due Date probeert dan ook niet het wiel opnieuw uit te vinden, maar wil de makkelijk herkenbare structuur van dit genre gebruiken om de talenten van zijn twee hoofdrolspelers optimaal tot uiting te laten komen. Dat lukt dan ook heel aardig. De droge humor van Robert Downey Jr. en de veel expressievere stijl van knuffelbeer Galifianakis vullen elkaar uitstekend aan en zijn de grote pluspunten van de film.

Van het scenario moet Due Date het namelijk niet echt hebben. Alle situaties doen nogal herkenbaar aan en zijn vaak ook niet extreem genoeg om te verrassen zoals The Hangover dat vorig jaar wel lukte. Daardoor is de grapdichtheid net iets te laag om als kijker echt in een slappe lach te belanden. En daarmee keert regisseur Todd Phillips na het verrassend sterke The Hangover toch een beetje terug naar het niveau waar hij met aardige films als Road Trip en Old School om bekend stond. Leuke, platte komedies die niet al te veel om het lijf hebben. Dat Due Date dan toch nog boven de middelmaat uitstijgt, is volledig te danken aan het amusante moddergooien tussen Robert Downey Jr. en Zack Galifianakis.