Scenarioschrijver Paul Haggis, bekend van o.a. Million Dollar Baby en Casino Royale, regisseert zo nu en dan ook een zelfgeschreven scenario. Dat leverde de sterke films Crash en In The Valley Of Elah op. Met The Next Three Days kruipt Haggis opnieuw in de regiestoel en maakt daarbij gebruik van een combinatie van genres. De in opzet sterke film verliest zijn glans richting de ontknoping door de keuzes van Haggis tussen de verschillende genres. De casting is met Elizabeth Banks als Crowes vrouw en Olivia Wilde in een bijrol daarnaast ook niet helemaal gelukkig.
Leraar John Brennan en zijn vrouw Lara zijn gelukkig getrouwd en hebben samen een zoontje Luke. Hun leven komt volledig op zijn kop te staan als de politie op een ochtend binnenvalt en Lara arresteert. Ze wordt verdacht van de gruwelijke moord op haar baas. De bewijzen lijken onomstotelijk en dus zit Lara na drie jaar nog altijd in de gevangenis, met een levenslange straf te gaan. John moet zich ondertussen alleen zien te redden en dat valt hem zwaar. Zo zwaar dat hij besluit zelf actie te ondernemen.
Haggis schreef het scenario weliswaar zelf, maar het verhaal is niet origineel. De film werd vrij letterlijk gebaseerd op het Franse Pour Elle uit 2008. Het lijkt Haggis tegen te werken. Waar hij met zijn voorgaande films en de eerder genoemde scenarios bewees verschillende genres (zoals sport, oorlog en zelfs James Bond) uitstekend te kunnen combineren met een indrukwekkend dramatisch verhaal, blijft het in The Next Three Days schuren. Het familiedrama dat de film in de kern eigenlijk is, wordt op enkele momenten te veel een rechttoe-rechtane (actie)thriller. Het doet het in opzet sterke uitgangspunt geen eer aan. Haggis kiest er tegen het einde van de film bijvoorbeeld voor om de kant van de politie te belichten en een stereotype politieagent te introduceren. Iets wat op dat moment totaal uit de lucht komt vallen en de spanning niet per se verhoogt.
Met 132 minuten is The Next Three Days relatief lang. Haggis geeft de kijker hierdoor de kans om John te leren kennen en zijn keuzes te begrijpen. De weg naar zijn doel is lang en Haggis gunt ons een uitgebreide kijk. Juist daardoor wordt de spanning steeds een klein beetje verder opgebouwd. Haggis neemt, in vergelijking met gelijksoortige films, kleine stappen in een verhaal dat een tijdspanne van drie jaar en drie dagen heeft. Het is fijn en doet een beetje denken aan het filmtempo van vroeger. Ondanks dat ligt de montagesnelheid relatief hoog en zullen de jongere kijkers zich allesbehalve vervelen.
Russell Crowe zet met verve de rol van hopeloze familieman neer. Elizabeth Banks, die zijn vrouw speelt, blijft echter een vrij oninteressant en ongrijpbaar personage. Dat heeft natuurlijk te maken met het scenario, maar Banks bewijst ook dat ze niet echt klaar is voor de grote dramarollen. Brian Dennehy heeft een mooie bijrol als Johns vader die zijn zoon als enige lijkt te begrijpen maar dat eeuwig voor zich zal houden. Liam Neeson heeft een verdienstelijke bijrol, al is de rol dusdanig klein dat eerder gesproken kan worden van een cameo. De beeldschone Olivia Wilde is niet helemaal passend gecast als alleenstaande moeder die John steeds begeerlijker gaat aankijken. De rol lijkt rechtstreeks uit een soap afkomstig en Wildes veel te mooie verschijning maakt het er zeker niet realistischer op.
Van Haggis mogen we inmiddels meer verwachten dan hij met The Next Three Days laat zien. Hij stelt enigszins teleur vanwege enkele keuzes in de casting, de ontwikkelingen van het verhaal en de personages die gevolgd worden. Toch weet Haggis zijn lichtelijk ontspoorde film uiteindelijk bijtijds en op beheerste wijze mooi in het eindstation te parkeren. Daardoor zal een groot publiek nog altijd prima kunnen genieten van deze verder verzorgde familiedramathriller.
