Limitless
Recensie

Limitless (2011)

Wat als er een pil bestond waardoor wij opeens vijf keer zoveel hersencapaciteit tot onze beschikking hadden? Er zouden vast geen films als Limitless gemaakt worden.

in Recensies
Leestijd: 3 min 39 sec
Regie: Neil Burger | Cast: Bradley Cooper (Eddie Morra), Robert De Niro (Carl Van Loon), Abbie Cornish (Lindy), Andrew Howard (Gennady), Anna Friel (Melissa), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2011

Limitless draait om de populaire mythe dat de mens maar twintig procent van zijn hersens gebruikt. Deze mythe wordt niet bekritiseerd, maar in plaats daarvan wordt de volgende vraag gesteld: wat als er een pilletje zou zijn waardoor de mens zijn hersencapaciteit volledig zou kunnen benutten? Eén pil per dag en de hele wereld ligt aan je voeten. De pil in Limitless heeft echter wel bijwerkingen: hoofdpijn, misselijkheid en permanente hersenbeschadiging. Limitless zelf komt overigens ook met een bijsluiter: gebruik zo min mogelijk van je hersencapaciteit bij het zien van deze film. Mogelijke bijwerkingen: hoofdpijn, misselijkheid en permanente hersenbeschadiging.

Voor Eddie Morra komt de pil op het juiste moment in zijn leven. Hij doet al maanden over een roman waarvan hij nog geen woord op papier heeft, hij kan zijn huur niet meer betalen, zit elke dag in de kroeg en steunt financieel al veel te lang op zijn vriendin, die het nu toch echt zat is. Maar dan loopt hij op straat toevallig zijn ex-zwager Vernon tegen het lijf, die hem een klein pilletje toestopt. Het heet NZT en de resultaten zijn verbluffend. Binnen een week schrijft hij zijn roman af, leert hij vreemde talen in minder dan een dag, vallen de mooiste vrouwen bij bosjes voor hem en kan hij zich alles wat hij ooit heeft gezien of gelezen herinneren. Zijn genialiteit gaat zelfs nog verder: als hij ooit de kaft van een boek heeft gezien, dan schrijft hij zonder problemen een briljant essay over de inhoud van dat boek.

Omdat de doorgroeimogelijkheden in het schrijversbestaan beperkt zijn, vertrekt Eddie al snel richting Wall Street. Binnen enkele dagen schraapt hij daar luttele miljoenen bijeen en wordt hij opgepikt door de radar van Wall Street-magnaat Carl Van Loon. Deze wordt gespeeld door Robert De Niro, die wederom laat zien dat hij al enkele jaren alleen nog maar om financiële redenen acteur is. De rol van geldwolf is hem daarom op het lijf geschreven. Van Loon is één van de rijkste mannen van het land, maar wil nog rijker worden. Een extra dimensie krijgt het personage helaas pas in de slotminuten van de film, drie kwartier te laat.

Andere kansen om de onbeperkte mogelijkheden van het intrigerende uitgangspunt te benutten laat Limitless liggen. De film lijkt laat in het productieproces heftig te zijn herschreven, waarbij alle interessante subplots zijn geschrapt, zoals de black-outs die Eddie krijgt als hij NZT met alcohol combineert. Er wordt gesuggereerd dat hij tijdens één van deze black-outs iemand heeft vermoord, maar uiteindelijk wordt deze verhaallijn, die nog wel een paar spannende scènes oplevert, met een halve conclusie aan de kant geschoven.

Limitless kiest ervoor om vooral op visueel vlak uit te pakken. Vooral als we in het NZT-gebruik worden meegezogen is Limitless een genot om naar te kijken. Soms lijkt de film wel het Amerikaanse antwoord op het recente visuele meesterwerk Enter The Void van Gaspar Noé. Alle kleuren worden warmer en intenser, de montage wordt flitsender en in mooie lange shots vliegen wij pijlsnel door de straten van New York. Bradley Cooper heeft zijn uiterlijk al niet tegen, maar met NZT in zijn lichaam loopt hij rond als een charismatische halfgod. Het zijn beelden waar je je ogen moeilijk van af kunt houden.

Toch zijn het deze visueel zo aantrekkelijke beelden die uiteindelijk de angel uit het verhaal halen. Eddie kan alles, ziet alles, weet alles en durft alles. Maar niet alleen durft hij alles, hij is ook onkwetsbaar. Een klifduik in een rotsachtige branding is bij hem geheel zonder gevaar. Onder invloed van drank of drugs denken mensen wel vaker dat er niets mis kan gaan, maar waarom bij Eddie ook daadwerkelijk alles goed gaat, is onduidelijk. Op die manier worden alle mogelijke problemen in Eddies leven geëlimineerd, en daarmee ook alle mogelijke spanning in het verhaal.

En zo is de film maar op twee punten nog echt spannend. Wat zal er gebeuren als de pillenvoorraad van Eddie opraakt en hoe zit het met de gevaren voor zijn gezondheid? Limitless wuift deze vragen simpel weg. Eddie slikt NZT en is dus slim genoeg om zelf een oplossing te vinden. Daar hoeft de film toch zeker geen woorden aan vuil te maken?