Met de Vlaamse film zijn we in Nederland nog steeds maar weinig bekend. Op Loft (niet eens uitgebracht in Nederland) en wellicht De Helaasheid der Dingen na, zal het voor velen lang geleden zijn dat ze een film van onze zuiderburen hebben gezien. Dit ligt echter niet aan de kwaliteit. In Vlaanderen worden voldoende goede films geproduceerd. Misschien wordt het eens tijd om die frieteters wat meer in de gaten te houden, zoals zij ook al langer van onze films genieten. Ik kan me hiervoor geen mooiere gelegenheid bedenken dan Rundskop, een film die uit elke porie kwaliteit ademt en zich kan meten met het beste dat wij Hollanders, alsook de rest van de Europeanen, te bieden hebben.
Jacky Vanmarsenille runt samen met zijn broer een veeboerderij in de Vlaamse provincie Limburg. Het bedrijf is echter geen zuivere koffie: koeien worden ingespoten met groeihormonen en manipulatie van andere veeboeren is de normaalste gang van zaken. Dan verschijnt de West-Vlaamse hormonenhandelaar Marc De Kuyper ten tonele met als doel zijn handel uit te breiden naar Limburg. Jacky is hier niet van gediend, maar raakt onverhoopt betrokken bij een onderzoek naar een moord waarin De Kuyper een aandeel zou hebben gehad. Hierdoor loopt hij ook Diederik tegen het lijf, handlanger van De Kuyper en tevens de voormalige beste vriend van Jacky. De hereniging te midden van de duistere praktijken zorgt ervoor dat beide mannen een turbulente tijd tegemoet zien.
Bovenstaande is deels gebaseerd op de werkelijkheid: Rundskop refereert aan de moord die de hormonenmaffia in 1995 liet uitvoeren op veearts Karel van Noppen. Het plot geniet dan ook grote geloofwaardigheid, versterkt door de uiterst duistere sfeer. Rundskop is een donker tragisch drama met thrillerelementen dat van begin tot eind de adem ontneemt: niet alleen dankzij het sinistere plot en de geweldige personages, maar bovenal door de betoverende cameravoering. Cameraman Nicolas Karakatsanis verdient samen met debuterend(!) regisseur Roskam alle lof voor de prachtige, messcherpe beelden die behoren tot het mooiste dat de Nederlandstalige filmindustrie in lange tijd heeft voortgebracht. Voeg daaraan de zware, intense muziek toe en je hebt een film die op audiovisueel gebied de perfectie nadert.
Dan hebben we het beste element van Rundskop nog niet eens gehad: Matthias Schoenaerts. De hoofdrolspeler heeft voor de opnames van de film een zeer streng dieet gevolgd om maar liefst zevenentwintig kilo aan te komen. Nu is dit eerder gedaan, maar het betreft hier louter spiermassa, hetgeen Schoenaerts heeft getransformeerd tot een gigantische, lopende bonk spieren die op ieder een indruk achter zal laten. Nog indrukwekkender is zijn fenomenale acteerprestatie. De acteur weet op feilloze wijze kracht, kwetsbaarheid en tragiek te combineren tot één van de meest fascinerende filmpersonages ooit. Terwijl zijn lichaam imponeert, gaat er een droefheid schuil achter de ogen van Jacky Vanmarsenille, gepaard met een sluipende onzekerheid tegenover vrouwen. Woorden doen geen recht aan deze man, maar als ik er één mag kiezen is het: magistraal.
De rest van de cast treedt in zijn voetsporen en weet de film uitstekend te ondersteunen. De meeste acteurs zullen onbekend zijn bij de Nederlandse kijker, wat met Rundskop hopelijk zal veranderen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat mensen deze film gaan zien. Hoewel de film al een groot succes was in het thuisland, mag het gewoonweg niet zo zijn dat Rundskop door de rest van de wereld ongezien blijft. Mocht je nog twijfels hebben over de cinematografische kwaliteiten van onze zuiderburen, ga dan deze film zo snel mogelijk zien en laat je verbazen, want na de Vlaamse friet en de Brusselse wafel hebben de Belgen ons een nieuw genot geschonken: Rundskop.
