De openingsscène van Bridesmaids is een van de leukste in een heel lange tijd. We zien hoofdrolspeelster Kristen Wiig en Jon Hamm (bekend uit Mad Men) gedurende vijf minuten verstrengeld zitten in de meest ongemakkelijke seksposes, waarna Jon Hamm haar vriendelijk doch dringend verzoekt zijn huis te verlaten. Het is dan ook niet moeilijk de hand van producent Judd Apatow (Knocked Up, Superbad) te herkennen in Bridesmaids, zijn eerste film die voornamelijk drijft op vrouwelijke personages.
Bridesmaids is (mede) geschreven door Kristen Wiig, een van de grappigste vrouwen van dit moment die wekelijks haar komische talent toont in het satirische Saturday Night Live. Wiig was de afgelopen jaren in vele komedies te zien, maar verder dan veredelde bijrollen kwam het helaas niet. Judd Apatow gaf haar de kans met een heel eigen project op de proppen te komen, en dat is een beslissing die heel gelukkig uitpakt.
Wiig is Annie, een dertiger die met lede ogen moet aanzien hoe haar beste vriendin Maya aankondigt te gaan trouwen. Zelf komt Annie net uit een lange relatie en is haar lang gekoesterde droom, een succesvolle bakkerij op poten zetten, uiteengebarsten. Als Maya haar vraagt om haar getuige te worden, stemt Annie natuurlijk wel in.
Dat is echter het begin van een hoop ellende. Bij alle taken die met de functie van een bruidsmeisje gepaard gaan, krijgt Annie namelijk concurrentie van Helen, die de afgelopen maanden veel met Lillian heeft opgetrokken. Helen heeft veel ervaring met het organiseren van vrijgezellenfeesten en slaagt er langzaam maar zeker in Annie steeds meer van het toneel te verdringen en de rol van beste vriendin van Helen over te nemen.
Bridesmaids is met een speelduur van 125 minuten bovengemiddeld lang voor een komedie, maar dat stoort voor de verandering eens niet. Regisseur Paul Feig heeft, zoals bij alle films van producent Judd Apatow het geval is, veel ruimte gelaten voor improvisatie en lang uitgesponnen scènes, een methode die uitstekend werkt. Vooral omdat de cast, onder leiding van de hilarische Kristen Wiig en Melissa McCarthy, niet bang is zichzelf voor gek te zetten. Ellenlange scènes waarin Annie dronken een vliegtuig op stelten zet of het vrijgezellenfeestje van haar beste vriendin verpest, zijn erg geestig en ongemakkelijk tegelijk; het toonbeeld van een goede komedie.
Daar komt bij dat de film, op het eerste oog overduidelijk gericht op een vrouwelijke doelgroep, echt grof durft te zijn. Niet alleen als het gaat om taalgebruik, maar ook om de opvallend plastische humor die de film al de reputatie opleverde van de vrouwelijke versie van The Hangover. Het heeft de film bepaald geen windeieren gelegd, want met een opbrengst van boven de honderdvijftig miljoen dollar is Bridesmaids een van de meest succesvolle vrouwenkomedies ooit geworden. Een bewijs dat echt goede, gedurfde komedies gelukkig nog steeds gewaardeerd worden door het grote publiek.
