De naam van regisseur Baltasar Kormákur doet misschien een belletje rinkelen. Eerder speelde hij mee in de IJslandse thriller Reykjavík-Rotterdam. Als regisseur heeft hij nu diezelfde film in een nieuw jasje gestoken. Geen Reykjavik of Rotterdam in de remake Contraband, wel New Orleans, Panama en een hoofdrol van Mark Wahlberg.
De dagen van Chris Farraday als smokkelaar liggen al jaren achter hem. Hij is gelukkig getrouwd met een mooie vrouw en heeft een paar leuke kids. Dan gooit zijn jonge schoonbroertje roet in het eten. Bij een smokkelvaart heeft hij in paniek bij een inspectie de lading overboord gegooid. De onderwereld wil echter hoe dan ook de waarde van die contrabande van hem hebben. Hij kan zijn schuld betalen met zijn dood of door het bedrag op andere wijze op te hoesten. Doodsbang klopt hij aan bij zwager Chris. Er is maar een manier om snel aan zoveel geld te komen; Chris moet nog eenmaal smokkelen. Hij zoekt een bemanning bij elkaar die hij kent uit zijn dagen als smokkelaar, gaat aan boord van een oude vrachtboot en vaart naar Panama. Hier kan hij een pak vals geld ophalen, waarmee hij genoeg winst kan maken om de schuld van zijn schoonbroertje af te lossen.
Het lijkt in de eerste instantie prima te verlopen. Maar aangekomen in Panama gaat er van alles mis en neemt het plan een heel andere wending. Ondertussen blijkt Chris' vrouw, die in New Orleans is achtergebleven, in levensgevaar te verkeren. Zowel de ontwikkelingen in Panama als die in New Orleans wisselen elkaar voortdurend af en zorgen voor een continue spanning tijdens de tweede helft van de film.
Zelfs als je negeert dat het natuurlijk een remake betreft, is Contraband weinig origineel. Dit soort verhaallijnen is redelijk uitgekauwd en je verwacht als kijker niet iets heel vernieuwends voorgeschoteld te krijgen. Het belangrijkst bij dit soort films is dat de actiescènes goed verzorgd zijn en dat je meeleeft met de personages. Op beide vlakken zit het helemaal goed in Contraband. Mark Wahlberg is overtuigend als actieheld annex familieman en tot in de kleinste rollen zijn goede acteurs gecast. Opmerkelijk is de rol van Kate Beckinsale als de vrouw van Wahlberg. Voor iemand met een hoofdrol in een goedlopende franchise, is haar rol wel erg onbeduidend.
Het plot van Contraband moet je hier en daar met een korreltje zout nemen. Sommige dingen kloppen niet helemaal, zoals de race tegen de klok in Panama en de manier waarop alles uitpakt, maar dat wordt verbloemd met een paar sterke actiescènes. Contraband is geen hoogvlieger, maar wel een goed gemaakte actiefilm.
