Het lijkt een normale schooldag op een basisschool in Montreal, Canada. Kinderen spelen in de sneeuw, hebben plezier en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. Tot de kleine Simon in de pauze even terug naar binnen gaat om de schoolmelk te halen. Hij gaat richting de klas, kijkt door de deur en ziet daar zijn lerares. Met een koord om haar nek, opgehangen aan het plafond. Ze heeft zelfmoord gepleegd.
Het is een dramatisch begin van Monsieur Lazhar, de Canadese film die vorige maand de publieksprijs won op het filmfestival van Rotterdam. De film van regisseur Philippe Falardeau, die ook voor een Oscar werd genomineerd, is een onvervalste publiekspaaier, hoewel je dat misschien niet zou verwachten na het intense begin.
Na de zelfmoord van de lerares gaat de school naarstig op zoek naar een vervanger. Dat is nog moeilijk zat, omdat niemand de baan wil overnemen. Uiteindelijk komt men terecht bij de Algerijnse immigrant Bachir Lazhar. Een man met een verleden, die weinig ervaring heeft met lesgeven maar wel de ideale man is om de kinderen in deze klas door een moeilijke periode heen te loodsen.
Monsieur Lazhar schommelt moeiteloos heen en weer tussen humor en drama, soms zelfs in dezelfde scène. De film wordt geen moment te zwaar, hoewel dat gevaar wel op de loer ligt bij een film over een zelfmoord en de verschrikkingen die een immigrant in zijn land van herkomst heeft meegemaakt.
Daarnaast heeft Falardeau enkele rake observaties over het onderwijs ingebouwd. De katalysator voor de zelfmoord blijkt te liggen in de lerares die een leerling wil troosten en hem daarbij aanraakt. En aanraken van kinderen, dat is strikt verboden. Iets waar zeker wat voor te zeggen valt in een samenleving waar een onschuldig gebaar op de verkeerde manier kan worden opgevat, maar ook een regel die voor veel moeilijkheden zorgt. Als Bachir Lazhar een kind wil troosten dat het moeilijk heeft, mag hij dat niet doen, iets wat voor lastige situaties zorgt.
Het zijn dit soort subtiliteiten die van Monsieur Lazhar veel méér maken dan een gemiddelde arthousehit. Falardeau is voorzichtig met de feelgoodelementen, en heeft juist daardoor een opmerkelijk eerlijke, authentieke film gemaakt die weet te ontroeren maar ook de gedachten prikkelt. Ideale ingrediënten voor een publiekslieveling, waar Monsieur Lazhar terecht tot is uitgegroeid.
FilmTotaal sprak regisseur Philippe Falardeau tijdens het afgelopen IFFR. Lees hier het interview.
