Hij maakte al zijn opwachting in een flinke bijrol in de vierde [i[Harry Potter[/i], maar de populariteit van Robert Pattinson rees pas echt de pan uit toen hij zich de rol aan liet meten van smoorverliefde vampier in de Twilight-reeks. De beeltenis van de Brit met de slaperige blik hangt inmiddels boven menig tienerbed. Gelukkig probeert Pattinson zijn speelveld te verruimen. Hij zoekt het vooral in romantische drama's, getuige zijn rollen in Remember Me en Water for Elephants. In dit laatstgenoemde circusdrama bleek Pattinson wat betreft acteercapaciteiten flink onder te doen voor Reese Witherspoon en Christoph Waltz. Zijn hoofdrol in het in Parijs gesitueerde Bel Ami geeft hem de mogelijkheden om meer van zijn kunnen te laten zien. De vertolking van allemansvriend en casanova blijkt echter van twijfelachtig niveau.
Het is niet de eerste keer dat de tweede roman van de Franse auteur Guy de Maupassant aan verfilming onderworpen werd. Hoofdpersoon in het verhaal uit 1885 is opportunist Georges Duroy, een ex-soldaat die er na terugkomst uit de oorlog in Algerije eind negentiende eeuw alles aan doet om hoger op de sociale ladder te klimmen. Met nauwelijks nog een cent op zak komt Georges in aanraking met Forestier, een oude bekende uit Algerije, die het heeft geschopt tot redacteur van de krant La Vie Française. Forestier nodigt de platzakke jongen uit voor een diner bij hem thuis en betaalt zelfs nog zijn pak. De aldaar aanwezige dames, onder wie Forestiers vrouw Madeleine en haar goede vriendin Clotilde, sporen Georges aan om zijn ervaringen in de oorlog op te schrijven voor publicatie in de krant. Dat Georges over een gebrekkig schrijftalent beschikt is slechts bijzaak. Madeleine helpt hem maar al te graag met zijn eerste artikel.
Binnen afzienbare tijd krijgt de jongen de bijnaam 'bel ami' aangemeten. Met zijn charmes windt Georges alle dames in zijn nieuwe sociale kring om zijn vinger en werkt zich via het bed van de verveelde getrouwde dames ook op het professionele vlak omhoog. Pattinson zet bij dit alles zijn zwoele en onschuldige blik op die bij tienerfilms wellicht werkte, maar hier echt niet genoeg is. Zelfs de mannen blijven de jongen voortdurend de hand boven het hoofd houden. Over het waarom blijft het gissen, want de betoverende aantrekkingskracht van Pattinsons personage komt niet goed uit de verf. Daarnaast zou er een geraffineerde strategie aan het handelen van Duroy ten grondslag moeten liggen, maar Pattinson doet het overkomen alsof het zijn personage allemaal overkomt.
Dit grootste mankement komt niet alleen op het conto van de Britse acteur. Rachel Bennette, hier debuterend als speelfilmscenarist, laat slechts op de momenten dat Duroy met tegenslagen te maken krijgt doorschemeren dat hij een man met een vooropgezet plan is. Natuurlijk is er weinig spannends aan het achteloos voorkauwen van Duroys gedachtes, maar het wordt in deze verfilming van Bel Ami te veel aan het toeval en het eigen interpretatievermogen van de kijker overgelaten. Hetzelfde geldt voor de politieke ambities die de krant en zijn leiding nastreven. Het wordt er met de haren bijgesleept en behoeft verduidelijking. Alle aandacht die ernaar uit gaat lijkt zich te concentreren op Georges Duroy, waardoor het grotere geheel en vooral het politieke klimaat waarin dit alles zich afspeelt uit het oog worden verloren.
Je zou haast gaan denken dat de twijfelende toon veroorzaakt wordt door het feit dat er twee kapiteins op dit schip varen. Bel Ami werd namelijk aangestuurd door twee regisseurs die het op een akkoordje lijken te hebben gegooid. Als tegemoetkoming aan de kijker hebben ze een bemanning van indrukwekkende namen aan boord gehaald. Het is een genot om dames als Uma Thurman, Christina Ricci en Kristin Scott Thomas het scherm te zien delen. Helaas moeten ze vlakke uitgebluste dames spelen die wel een verzetje kunnen gebruiken. Ricci brengt het er met haar ondeugende vertolking nog het beste vanaf, maar de wanhoop van het personage van Scott Thomas is pathetisch. Ondanks het feit dat hij het middelpunt is, had Pattinson zijn rol meer naar zich toe moeten trekken. Bel Ami mist, ondanks het treffend neergezette Parijse milieu dat verzuipt in het geld, verfijning en pit.
