Na superhelden lijken sprookjes de nieuwe rage in Hollywood. De hype begon in 2010 met het succes van Alice in Wonderland. Het jaar daarop verscheen de Roodkapjebewerking Red Riding Hood en in 2013 kunnen we Jack the Giant Killer, gebaseerd op Sjaak/Jaap en de Bonenstaak, verwachten. Dit jaar draaien twee verfilmingen van Sneeuwwitje in de bioscoop. Snow White (originele titel: Mirror Mirror) is de eerste.
Net als eerdergenoemde sprookjesverfilmingen is Snow White een zogenaamde re-imagining. De bekende elementen als de betoverde spiegel en de giftige appel zijn gebleven, maar net even anders uitgewerkt. Anders dan het later dit jaar te verschijnen Snow White and the Huntsman is Snow White een film voor kinderen, en dat is te zien. De weelderige kostuums en sets, in barokke stijl met een flinke scheut Bollywood, zijn kleurrijk en met recht sprookjesachtig te noemen. Vooral een gekostumeerd bal, waarin een complete dierentuin aan uitdossingen voorbij komt, valt op.
Aan het verhaal is duidelijk minder aandacht besteed. Vooral de toevoegingen, zoals een beest dat het bos onveilig maakt en de werking van de betoverde spiegel, worden onvoldoende uitgewerkt. Verder zijn de acties van de personages van begin tot eind voorspelbaar. Hierdoor stellen de conflicten maar weinig voor en zal de film, zelfs voor kinderen, nergens echt spannend worden. Ook de afloop zal, op een variatie van een klassieke scène na, voor niemand een verrassing zijn.
Dit alles wordt echter ruimschoots goed gemaakt door de acteurs. De personages zijn weinig meer dan stereotypen, maar doordat de cast duidelijk zoveel plezier in hun rollen heeft, maakt dat eigenlijk niet zo veel uit. Vooral Julia Roberts is leuk in haar rol als verwende koningin. Zoals ze in de proloog aangeeft, is dit háár film en gaat ze lekker over de top met haar snerende dialogen. Haar scènes met Hammer zijn de leukste van de film. Na dramatische rollen in films als The Social Network en J. Edgar laat Hammer zien ook prima met komedie overweg te kunnen. Als prins Alcott is hij vaak het onderwerp van de grap, maar hij speelt het met humor en stijl. Lily Collins is mooi en innemend als Sneeuwwitje en overtuigt prima als de jonge prinses die vecht om haar koninkrijk terug te krijgen. Maar ondanks haar prettige samenspel met Hammer en de acteurs die de zeven dwergen spelen, staat ze in de schaduw van de leukere Roberts.
Humor heeft Snow White dus in overvloed en in alle soorten en maten. Voor kinderen valt er genoeg te lachen om de cartooneske humor van de zeven dwergen, terwijl hun ouders zich prima zullen vermaken met de agressieve avances van de koningin op de argeloze prins. Het zijn de humor en de goede cast die van Snow White zon vlotte en onderhoudende kinderfilm maken. Of het de beste Sneeuwwitjeverfilming is valt nog te bezien, maar door de mooie vormgeving is zij in ieder geval wel de mooiste van het land.
