De vrije wil bestaat niet. Als we kennismaken met Antoin, lijdend voorwerp in Webcam, zouden we inderdaad tot die conclusie komen. Met een garderobe bestaande uit een gebreide bruine trui en het gezicht immer in de stand tussen lethargie en lijdzaamheid in, is de dertiger een slaaf van ingesleten gewoontes. Zijn leven, net als dat van zijn ouders en zijn buren, voltrekt zich achter het beeldscherm van de computer.
Marc van Uchelen, als acteur actief in menig film van Eddy Terstall en binnenkort te zien in De Nobelprijswinnaar, heeft als regisseur korte films en televisiefilms op zijn naam staan, waaronder Novellen: Shit Happens en www.eenzaam.nl. Het door hem geschreven en geregisseerde Webcam is zijn bioscoopdebuut. Omdat van Uchelen de financiering voor zijn rolprent niet rond kreeg, werd hij gedwongen creatieve oplossingen te bedenken. Hij vroeg de acteurs en de crew belangeloos mee te werken en kwam op het idee om de film daadwerkelijk met computercameras op te nemen. De kijker volgt de verwikkelingen van de personages via de webcams in hun woningen.
Vrijgezel Antoin krijgt voor zijn verjaardag een vriendin uit Rusland cadeau van zijn buurman Rob. Antoin lacht wat ongemakkelijk bij het in ontvangst nemen van deze attentie en nadat hij de jongedame een glas wijn heeft ingeschonken, kruipt hij weer achter de pc. Zijn moeder is in de zevende hemel; haar zoon zal eindelijk ontknaapt worden. Maar de blonde schone verdwijnt om de haverklap naar de slaapkamer boven om daar na verloop van tijd helemaal niet meer vandaan te komen. Via de webcam hebben de twee sporadisch contact: of er al dan niet lekker geslapen is en of ze het niet frisjes heeft met zo weinig kleren aan. Wat Antoin niet weet, is dat Natasha haar brood verdient als webcamgirl en de getrouwde Rob, vaste klant bij Girls Fun, haar voor zichzelf naar Nederland gehaald heeft.
De film begint heel aardig, met een origineel intro. Ook de beginscène schept hoge verwachtingen. De schuchtere en onervaren Antoin heeft een blind date, op touw gezet door buurman Rob. Met zijn laptop installeert hij zich in het café en wacht tot zijn afspraak verschijnt. Rob heeft via internet de rendez-vous geregeld en volgt de perikelen een paar tafels verder via de webcam, om zijn maat te coachen en op gezette tijden te souffleren. Een goede zet om de belevenissen van Antoin, Natasha en hun buren met gebruik van computercameras te vertellen. In 1995 deed Robert Jan Westdijks iets soortgelijks met zijn debuut Zusje. Hij maakte eveneens gebruik van een bijzonder perspectief, dat van broerlief wiens handycam met zijn schouder vergroeid was. Het droeg bij aan het voyeuristische, subjectieve en dreigende karakter van het verhaal. Ook in de eerste scène van Webcam versterken vorm en inhoud elkaar. Het niveau van de opening houdt alleen geen stand.
Bovenop alle treurnis, indolentie en sombere truien is de plaats van handeling een niet uitgelichte huiskamerwereld. De mistroostigheid druipt van elk shot. Er is geen luchtigheid, geen sjeu. Doordat dit contrast ontbreekt, liggen saaiheid en onverschilligheid continu op de loer. Aan de vertolkingen ligt het niet. Wat de film nekt, is een gebrek aan ritme en tempo. Al snel is er van een spanningsboog geen sprake meer. De tragikomedie wil eenzaamheid, verveling en het onvermogen tot communicatie onder handen nemen, maar dat betekent niet dat er niet gecommuniceerd moet worden met de kijker. Die zit op een gegeven moment alleen te kijken naar een herhaling van statische totaalshots waarin de acteurs in of net naast de camera kijken. Maar een conceptueel kunstwerk of een manifest wil Webcam niet zijn.
Wat de Nederlandse film nodig heeft, is dat beleidsmakers, producenten en omroepen meer risico durven nemen om het afwijkende een kans te geven. In een interview met De Filmkrant breekt van Uchelen een lans voor het opzetten van projecten die het grote publiek links zal laten liggen, maar die liefhebbers toch weten te vinden. Een lovenswaardig initiatief. In het geval van Webcam zijn alle ingrediënten voor interessante cinema aanwezig, de spirit incluis. Des te jammer dat de film niet helemaal uit de verf komt.
