Regie: Marta Kawowksa | Scenario: Grzegorg Jaroszuk, Marta Karwowska | Cast: Alin Szweczyk (Tosiek), Jan Cieciara (Léon), Dobromir Dymecki (Marcin), Wiktoria Kruszczynska (Matylda), Agnieszka Rajda (Roksana), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2023

Tiener Tosiek leeft zich uit met het schrijven van fanfictie en heeft een flinke schare online fans. In het verhaal dat hij schrijft, is hijzelf een beroemde muzikant en belichaamt nieuwe klasgenoot Léon, in drag, nieuw bandlid Assepoester. Ook in het echte leven raken de twee in elkaar geïnteresseerd en proberen ze hun gevoelens uit te vogelen. Tosiek, die aan het begin van de film nog de naam Toska gebruikt, komt erachter dat hij geen meisje is zoals hem bij geboorte toegeschreven is en Léon is bezig te accepteren dat hij op jongens valt.

Fanfik is warm en sympathiek, maar er zijn te veel verhaallijnen en ideeën in anderhalf uur gepropt. De fanfictie van Tosiek lijkt in eerste instantie een belangrijke rol te gaan spelen, maar dit element wordt vergeten, wanneer de focus komt te liggen op de gevoelens van Tosiek. De fanfictie scènes hebben wel een leuke uitstraling, dankzij de visuele aanpak: in zwart-wit en met een 4:4 beeldverhouding.

De rest van Fanfik ziet er eveneens prima uit. De belichting is goed gedaan en brengt sfeer met zich mee. Er is veel gebruikgemaakt van warme kleuren en veel van de kostuums zijn kleurrijk. Even kleurrijk zijn de personages. Helaas is er ook op dat gebied te veel gaande waardoor veel karakterontwikkeling voorspelbaar en weinig diepgaand is.

Zo is er stoere klasgenoot Maks die een zeer stugge vader heeft. Aan het begin van de film is Maks nog homofoob, maar hij ziet al snel in dat die houding kinderachtig is en niemand verder helpt. Ook de vader van Tosiek heeft eerst moeite met zijn zoons identiteit, maar slaat helemaal om na een klein gesprek met een vader van een homoseksuele klasgenoot van Tosiek. Hoewel het fijn is om dit soort positiviteit te zien, zeker in een film uit Polen waar het wat betreft LHBTQ+-emancipatie niet de goede kant opgaat, is de manier waarop dit in beeld gebracht wordt ongeloofwaardig.

Fanfik kent mooie en integere momenten en heeft het hart op de goede plek, maar is te ambitieus. Fanfik lijkt aan te willen sluiten bij populaire series als, het van origine Noorse, Skam, maar vergeet dat een dergelijke serie juist dat langere format nodig heeft om het verhaal van de jongeren recht te doen. Hun driedimensionaliteit wordt nu teruggebracht tot verhaallijnen die bijna geen van allen echt overtuigen. Gelukkig is het spel van de acteurs wel goed genoeg om sympathie voor de personages op te wekken.

Fanfik is te zien bij Netflix.