Truman Capote was een Amerikaanse schrijver die onder andere bekend is geworden door zijn werken Breakfast at Tiffanys en In Cold Blood. Een onooglijk klein mannetje met een piepstemmetje en een extravagante kleding- en gedragsstijl. Ook was hij openlijk homoseksueel (tamelijk ongebruikelijk in de zestiger jaren) en schijnt hij een IQ van 215 te hebben gehad. Truman vertelde ook graag over beroemdheden als Bogart, Garbo en Sinatra met wie hij volgens eigen zeggen een intieme verstandhouding had, wat lang niet altijd zo hoefde te zijn. Truman Capote: een personage dat interessant genoeg is om er een film over te maken.
Vrijwel tegelijkertijd werden er twee films over de excentrieke schrijver opgenomen. En of dat nog niet genoeg was, gingen beide films ook nog eens over exact dezelfde periode uit zijn leven, waarin de totstandkoming van het boek In Cold Blood centraal staat. De ene film kennen we inmiddels onder de titel Capote met een Oscarwinnende glansrol van Philip Seymour Hoffman. Deze film werd een groot succes met als gevolg dat die andere een jaartje op de plank bleef liggen. Deze week gaat Infamous alsnog in roulatie en kan het onvermijdelijke vergelijken beginnen.
Het verhaal is dus hetzelfde: Capote reist samen met zijn beste vriendin Harper Lee (schrijfster van To Kill a Mockingbird) naar de locatie van een meervoudige gruwelijke moord om daar een artikel over te schrijven. Als de daders gepakt worden en Capote de kans krijgt om uitvoerig met de twee te spreken, besluit hij er een boek van te maken. Het hele proces van de veroordeling, het schrijfwerk en de steeds hechter wordende vriendschap met één van de daders, laat uiteindelijk diepe sporen na in zijn leven.
Waar Capote meer een nauwgezette karakterschets is, heeft regisseur Douglas McGrath gekozen voor een wat minder zware setting met meer humor en sentiment. Toby Jones karikaturiseert Capote weliswaar, maar dat heeft als voordeel dat het een sympathieker en innemender personage wordt om wie je regelmatig kan lachen. Zo probeert hij bijvoorbeeld zichtbaar de aandacht op zich te vestigen door heel nonchalant te vertellen hoe hij regelmatig met Bogey (Humphrey Bogart) en Frank (Frank Sinatra) pokerde en Bogey een keer met armdrukken versloeg.
Over het algemeen wordt er prima geacteerd in deze film. Sandra Bullock is wat dat betreft een aangename verrassing als Capotes steun en toeverlaat Nelle Lee Harper. Het is overigens wel grappig dat Bullock ook werd overwogen voor dezelfde rol in Capote. Verder wordt de film opgesierd door nog een aantal grote namen (Weaver, Paltrow, Rossellini) die maar kleine rolletjes spelen en dus meer als smaakversterkers dienst doen. Daniel Graig speelt de belangrijke rol van Perry Smith, maar komt een beetje cliché over als de ogenschijnlijk wrede misdadiger die dan toch diepere gronden blijkt te hebben (zo leest hij bijvoorbeeld boeken, zingt en speelt gitaar). Behalve dat Craig er wat raar uitziet met zijn donker geverfde haar en wenkbrauwen komt hij als Perry Smith niet goed uit de verf. Hij is net wat te stoer, te zelfverzekerd. Let wel, dit was nog voor hij wereldberoemd werd als de nieuwe 007. Infamous geeft verder een uitstekend weliswaar geromantiseerd - beeld van de schrijver Capote en zijn geworstel met het schrijfproces en zijn dubbele gevoelens voor Smith wiens terdoodbrenging hij eigenlijk nodig heeft om In Cold Blood te kunnen voltooien. Als kijker blijf je je echter afvragen wat de toegevoegde waarde van deze film is. Het is jammer dat Infamous zo kort na Capote is uitgekomen en daardoor overkomt als overbodig. Eigenlijk is dat onterecht want het is gewoon een goede film.
