Bijfiguren hebben in animatiefilms vaak een duidelijke functie: ze verzorgen de komische noot en geven zo wat kleur aan het geheel. Wanneer zo'n bijfiguur een hoofdrol krijgt toebedeeld in zijn eigen filmavontuur spreek je van een spin-off. Helaas levert het bewandelen van zulke zijpaadjes maar zelden een memorabel avontuur op dat zich kan meten met de films uit de hoofdreeks.
Ook in The Ice Age Adventures of Buck Wild wordt al snel duidelijk waarom dat zo is: Buck Wild, de eenogige wezel die op dinosaurussen jaagt, mist elke vorm van dramatisch gewicht om een film in zijn eentje te kunnen dragen. Hij heeft weliswaar nog een ieniemienie appeltje te schillen met het stinkende bunzingvrouwtje Zee (en zij met hem), maar daarmee houden de strubbelingen wel zo'n beetje op.
Je kunt zelfs stellen dat de titel een tikkeltje misleidend is, want niet zozeer Buck als wel de buidelratjes Crash en Eddie staan hier centraal. De twee dommige broertjes besluiten hun grote, wolharige mammoetzus te verlaten en storten zich letterlijk in het avontuur, waardoor ze in een ondergronds rijk belanden. Daar komen ze dus Buck tegen, maar ook een hoop prehistorische schurken die worden aangevoerd door de gemene Orson, een dinosaurus met enorme hersens en vermoedelijk net zo'n groot Napoleoncomplex.
Het uitgangspunt is simpel, maar met behulp van wat leuke vondsten links en rechts zou je de boel nog enigszins kunnen opfleuren. Creativiteit lijkt echter met uitsterven bedreigd in het Ice Age-universum. De humor slaat continu dood, de schurk heeft slaapverwekkend voorspelbare motieven en zelfs op animatievlak laat The Ice Age Adventures of Buck Wild behoorlijk te wensen over. In sommige shots ogen de personages en omgevingen zelfs niet helemaal af.
Het helpt ook niet mee dat de gehele originele stemmencast - op Simon Pegg na - verstek heeft laten gaan. Daardoor klinken bekende personages zoals de mammoeten Ellie en Manfred, luiaard Sid en sabeltandtijger Diego toch nét een beetje anders dan je gewend bent. Zo krijg je het gevoel te kijken naar de streamingsvariant van een animatiefilm die anders gewoon in de knakenbak van de drogisterij zou zijn beland. Disney had daar in het verleden al een handje van: het succes van een animatieklassiekers werd uitgemolken met matige vervolgen die enkel op video of dvd werden uitgebracht.
Het bijkomende probleem is alleen dat Disney hier niet zijn eigen erfgoed, maar dat van Blue Sky Studios en 20th Century Fox Animation de nek omdraait. Wat ooit begon met een hartverwarmende tocht door de vrieskou, waarbij verschillende prehistorische dieren elkaar als familieleden gingen beschouwen, is inmiddels verworden tot een behoorlijk saai uitstapje waarin de banden nauwelijks meer worden aangehaald. Sommige zaken kunnen dus maar beter diep ingevroren blijven.
The Ice Age Adventures of Buck Wild is te zien bij Disney+.