Regie: David Slade | Scenario: Michael Gilio | Cast: Casey Likes (Richie), E'myri Crutchfield (Kelly), Jeremy Davies (Dan Shepard), Elizabeth Reaser (Donna Shepard), Luke Kirby (Officer Jerry), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2023

Een van de vele (ongeschreven) regels van films maken is dat de filmmaker het publiek niet mag onderschatten; dingen hoeven niet uitgelegd te worden op een manier dat zelfs een kleuter het nog zou begrijpen. Nu wordt die regel tegenwoordig af en toe niet meer nageleefd, maar dat ligt misschien ook een beetje aan dat er meer kijkers zijn die dat helaas nodig hebben. De makers van Dark Harvest schatten hun doelgroep wellicht iets té snugger in, want de informatie is wel heel karig - en dat zit soms storend in de weg van het kijkplezier.

In de jaren vijftig verschijnt er in een afgelegen dorpje in de VS elk jaar op 31 oktober een bovennatuurlijk wezen. Dat moet dan vóór middernacht gedood orden door een van de lokale tieners. Gebeurt dat niet, dan kan het dorp rekenen op een fikse natuurramp die hun vredig leventje flink zal verstoren. De winnaar krijgt een flinke som geld en een nieuwe auto, waarmee die het vervloekte plaatsje eindelijk kan verlaten. Vorig jaar won Richie's oudere broer, en hij wil nu niets liever dan in zijn voetsporen treden.

Het was handig geweest als er iets meer informatie vooraf zou gegeven worden. Het is niet belangrijk waarom dat monster elk jaar specifiek dit dorpje aandoet, maar iets meer over hoe de procedure in elkaar zit was niet gek geweest. Het lijkt er nu op alsof er op de avond van Halloween een soort "Purge" is voor tienerjongens: ze doen maskers op, vandaliseren het dorpje, gaan volwassenen die zich op straat begeven te lijf en vermoorden zelfs elkaar.

Of dat een nodig onderdeel is van het ritueel blijft een mysterie, en op het moment dat dit begint, is dat zo'n heftig gebeuren dat uit het niets komt, dat het even uit de film trekt. Er zijn meerdere momenten die dat kortstondig doen: enkele scènes in deze al behoorlijk bizarre film zijn té vaag, omdat daarvoor te weinig uitleg is gegeven.

Door diezelfde bizarre toon en de sterke cinematografie is dat uiteindelijk te vergeven. Er is niks experimenteel aan deze horrorfilm geregisseerd door dezelfde man die ook Black Mirror: Bandersnatch deed, maar deze heeft wel een ongewoon verhaal. Het monster ziet er heerlijk luguber uit en is lange tijd niet volledig zichtbaar. De hele setting van dit vervloekte dorpje zeventig jaar geleden past er perfect bij.

De leiding over het camerawerk lag bij Larry Smith, die zowaar een gerelateerd baantje had bij Stanley Kubricks laatste film - niet dat er enige overeenkomsten zijn. Maar het is wel een strakke en hippe boel. Het grootste deel van de film speelt zich af tijdens die ene belangrijke avond, en is een ouderwets donkerblauw in beeld gebracht en van kleur voorzien door honderd fonkelende uitgesneden pompoenen.

Het doet sterk denken aan films als The Final Girls en de redelijk recente remake van The Town That Dreaded Sundown. Vooral die laatste heeft een vergelijkbaar gevoel, met wat onduidelijke momenten maar sterk in beeld gebracht en een perfecte opwarmer om in de Halloweensfeer te komen. Dark Harvest wekt zelfs het idee op dat het verbonden is aan de origine van het kinderfeest, omdat de tieners zich moeten verkleden en ze bij een overwinning op een wel heel bijzondere manier worden getrakteerd op snoep.

Voor zo'n film die zonder veel marketing of aankondiging is verschenen zitten er best wat bekende acteurs in. Niet per se van naam, maar wel van gezicht. Zoals Luke Kirby (The Marvelous Mrs. Maisel en Elizabeth Reaser (The Handmaid's Tale. De twee jonge hoofdrolspelers doen het prima, ook al zijn het niet de meest uitdagende rollen.

Dark Harvest is 'gewoon' een horrorfilm, voornamelijk gemaakt voor een jonger publiek dat snakt naar een reeks griezelfilms in oktober, maar volgt tenminste zijn eigen pad in plaats van de bekende weg. Er zit zelfs een boodschap in verborgen, over hoe de verantwoordelijkheid van het voortbestaan van een klein dorp wordt neergelegd bij de jongeren, die eigenlijk alleen maar willen vertrekken.

Hoe dan ook is dit visueel smullen. Op die paar momenten na, waarin er iets te weinig informatie is over wat er gebeurt, is de film prima te volgen. Tijdens de aftiteling verschijnen er eerst een paar namen in beeld, maar daarna gaat de film nog een paar minuten verder met een extra afsluiter. Maar het is gelukkig geen voorbarige cliffhanger naar een potentieel tweede deel. Net wanneer dat een keertje best welkom zou zijn.

Dark Harvest is te zien bij Prime Video.