Regie: Yashowardhan Mishra| Scenario: Ashok Mishra, Yashowardhan Mishra Cast: Sanya Malhotra (Mahima Basor), Anant Joshi (Saurab Dwivedi), Vijay Raaz (Munnalal Pateria), Rajpal Naurang Yadav (Anuj Sanghvi), Neha Saraf (Kunti Parihar), Gurpal Singh (Angrez Singh Randhawa) e.a. | Speelduur: 115 minuten | Jaar: 2023

Kathal A Jackfruit Mystery opent met een Munnalals voorstel voor een hoge pief in de Indiaase politiek: Twee lekkere jackfruits in ruil voor een ministerspost. "Kom nou", antwoord hij, "Eerst zien, dan geloven." Kathal A Jackfruit Mystery wordt neergezet als een politieke satire; een spottende imitatie. Als dit echt een feest der herkenning is kunnen de slingers wel naar beneden. Met z'n tonale inconsistentie en wrede sfeer is de film meer een hele lange klucht. En dat is vermoeiend, in ieder geval voor westerse ogen die niet getraind zijn in de subtiliteit van Indiaas surrealisme. .

Die vermoeidheid komt doordat elk personage dat niet lui of dom is, boos, geïrriteerd of kwaadwillend is. Munnalal snauwt detective Mahima Basor af, als zij met haar schoenen op zijn tapijt gaat staan. Basor snauwt vervolgens haar collega af, als zij op de verjaardag van haar man liever niet een volledige dag van huis wil zijn. Voor het minste worden klappen uitgedeeld. De onderlinge verhoudingen tussen de personages doen nog het meest denken aan de boeven in Bassie en Adriaan, of die vergadering op de warmste zomerdag van juli als de airco het ook nog eens niet doet.

Satires zitten wel vaker vol met onsympathieke personen, maar meestal helpt de film je een handje met de verwerking ervan. Het is of humoristisch bedoeld, of het wordt ingezet om een boodschap over te brengen. De film kiest voor beiden: We moeten het niet serieus nemen, maar ook weer wel. Dat betekent ook dat er op het ene moment een bedelaar wordt geslagen door een politieagent en we het andere moment moeten lachen om iemand die onhandig struikelt. En als een agent in elkaar wordt getrapt, heeft regisseur Yashowardhan Mishra blijkbaar niet aan de wel heel intense acteurs verteld dat er in de montage een jolig muziekje over zou komen.

De boodschap is: Politici zijn corrupt, het kastensysteem is wreed en seksisme is - meestal - slecht. Veel meer dan het uitvergroten van het overduidelijke wordt echter niet gewaagd en de film is dan ook niet erg analytisch. De film gaat over twee jackfruits die zijn gestolen uit het huis van een belangrijke politicus. De politiemacht laat alles uit zijn handen vallen om dit mysterie op te lossen, zelfs als het ten koste gaat van andere zaken.

Uiteindelijk besluit agente Mahima Basor te liegen, dat een vermist meisje de jackfruits heeft gestolen, zodat ze eigenlijk een mensenhandelzaak kan oplossen. Dat idee is in principe nog wel aardig, maar niet genoeg voor bijna twee uur aan bewegende beelden. Het verhaal lijkt het product van een improvisatie-oefening waar twee personen om de beurt een zin hebben geschreven. In een oogwenk wisselt de film weer van focus en toon, met de schichtigheid van een ekster bij een vogelbad.

Soms krijgt een recensent gewoon geen vat op een film, terwijl dat niets hoeft te zeggen over de kwaliteit. De beleving blijft subjectief, hoe graag ook (Nederlandse) recensies daar met hun universele stelligheid omheen fietsen De muziek, het acteerwerk en de cinematografie suggereren een product waar in ieder geval zorg en liefde in is gestoken. Er zal een publiek zijn dat de over-the-top slapstick gekoppeld aan aanklachten tegen het kastenstelsel en klassenjustitie enorm zal bekoren. Mij is dat echter niet gelukt.

Kathal: A Jackfruit Mystery is te zien bij [url=https://www.netflix.com/nl/title/81511260?[/url].