De gemiddelde Nederlander kent zijn naam misschien nog niet, maar in Japan en bij animeliefhebbers wereldwijd is Makoto Shinkai al enkele jaren een begrip. Zijn film Your Name brak in 2016 vele records en opvolger Weathering with You schopte het eveneens tot de tien meest succesvolle Japanse films aller tijden. Dat succes is merkbaar in Nederland, aangezien Shinkais films hier nu standaard een bioscooprelease krijgen. Bij anime is dat normaal gesproken voorbehouden aan producties van Studio Ghibli en nieuwe delen van bewezen franchises zoals One Piece en Dragon Ball.
Door zijn succes bij pers en publiek is Shinkai al veelvuldig vergeleken met Hayao Miyazaki, de animatiegrootmeester die tien jaar geleden met pensioen ging. Of nou ja, leek te gaan, want binnenkort brengt hij toch weer een nieuwe film uit. Maar daarna zal het wel een keer over zijn voor de inmiddels tweeëntachtigjarige regisseur, waarmee ruimte ontstaat voor een opvolger. Shinkai lijkt er vooralsnog weinig waarde aan te hechten dat sommigen hem de nieuwe Miyazaki noemen, dus laten we het maar op toeval gooien dat zijn nieuwste film Suzume aanvangt in de Miyazaki-prefectuur, gelegen op het Japanse zuidwestelijke eiland Kyushu.
Hier treft de zeventienjarige titelfiguur op een dag de mysterieuze Souta, die op zoek is naar een verlaten resort. Na hem de weg te hebben gewezen volgt ze hem naar deze plek, waar ze een deur opent die toegang lijkt te verschaffen naar een andere wereld. In plaats daarvan biedt de deur toegang vanuit die andere wereld naar de onze, waarmee een demonische kracht genaamd 'de worm' probeert binnen te dringen. Aan Suzume en Souta de taak dat te voorkomen. Complicerende factor: laatstgenoemde is veranderd in een kinderstoeltje.
Suzume is qua opzet wat conventioneler dan Shinkais vorige twee films: iets minder bovennatuurlijk tienerdrama, iets meer avontuur. Als een onwaarschijnlijk duo reizen Suzume en Souta door het land, waarbij ze regelmatig enorme aardbevingen moeten voorkomen door op verlaten plekken deuren te sluiten. Onderweg treffen ze de nodige kleurrijke figuren die hen een handje helpen met zaken zoals vervoer of een slaapplek, waarmee ze het verhaal van een gepaste menselijkheid voorzien. En met het druk rondrennende kinderstoeltje en een antagonist in de vorm van een schattig katje met een kinderstem durft de film geregeld ook lekker maf te zijn.
Hoewel Shinkai al enige tijd aan de weg timmert, zal Your Name waarschijnlijk zijn bekendste film blijven. Niet vreemd dus dat hij dat succes enigszins lijkt te willen cultiveren. Verwacht dus niet dat hij met Suzume iets volledig nieuws doet, want net als met Weathering with You zet hij de vertrouwde elementen op vergelijkbare wijze in. Het is dan ook vast geen toeval dat de posters van Shinkais laatste drie films behoorlijk op elkaar lijken. Met een dergelijke vertrouwdheid is in principe niets mis, maar het betekent wel dat je enkel krijgt wat je verwacht.
Gelukkig is dat nog steeds een hoop moois, want zoals altijd bij Shinkais films is de animatie oogstrelend, met name de omgevingen. Een zee is bij Shinkai nooit een strook blauw, maar bevat allerlei reflecties van het zonlicht. Zijn luchten bevatten niet her en der wat plukjes wit, maar de meest dynamische wolkenpartijen in allerlei tinten. Het zonlicht is alom aanwezig en de sterren zijn helder zichtbaar. De verlaten plekken waar Suzume en Souta terechtkomen bevatten prachtige overwoekering. In elke grasspriet lijkt dagen aan werk te hebben gezeten.
Maar die beeldenpracht zou mogelijk gebaat zijn bij een minder drukke toon. Zo voltrekt de eerste helft zich soms iets te haastig, terwijl het tweede deel ineens gas terugneemt om de tieneremoties flink hoog te laten oplopen. Het is duidelijk waar Shinkais focus ligt, maar met ietsje minder zou hij wellicht meer kunnen bereiken. Daarmee blijkt dat hij toch nog net geen nieuwe Miyazaki is: die wist immers de prachtigste cinema te maken door juist geregeld de rust op te zoeken.
