[doemaarrood]Hoewel
Zie jij seks ook als een uitvinding waarmee je in de toekomst kunt kijken? Voel je je ook zo verbonden met de mensen in het Roos- en het Ooguniversum? Hou je je graag bezig met het verwezenlijken van ongeboren emoties? Heb je om de één of andere reden What the Bleep Do We (K)now!? nog niet gezien? What the Bleep!?: Down the Rabbit Hole is jouw film.
Hoewel Down the Rabbit Hole wordt aangekondigd als een vervolg is het eigenlijk niets meer dan een directors cut van de documentaire What the Bleep Do We (K)now!?. Het is de eerste film, aangevuld met ongeveer een uur materiaal dat de eerste versie niet haalde. Die eerste versie won in 2004 de Pigasus Award voor meest misleidende media-uiting en deze extra lange editie gaat vrolijk op dezelfde voet verder. Wederom worden in de camera pratende wetenschappers afgewisseld met kleine toneelstukjes en animaties. Wederom worden alle uitspraken gepresenteerd als absolute waarheid. Wederom worden er experimenten aangehaald die nooit onder neutraal toezicht zijn uitgevoerd. Wederom wordt er nergens een andere visie gepresenteerd dan die van de filmmakers.
Hoewel er continu zijpaadjes in worden geslagen draait hun betoog voornamelijk om quantumdeeltjes die eigenschappen bezitten die vooralsnog onverklaarbaar zijn. Zo bepaalt observatie hun positie en lijken ze normale natuurwetten compleet te negeren. Tot nu toe weet niemand hoe dit komt en waarom hun gedrag niet toepasbaar is op grotere schaal. De wetenschappers die in Down the Rabbit Hole aan het woord komen, hebben hier een ontzettend mooie oplossing voor gevonden: hun gedrag is lekker wél toepasbaar op grote schaal. Daardoor kunnen mensen met hun gedachten de wereld veranderen, is ieder mens God en blijkt seks een uitvinding om mee in de toekomst te kijken.
Geheel toevallig zijn al deze wetenschappers lid van de Ramtha-sekte, aangevoerd door het medium JZ Knight. Zij zette in 1977 een plastic piramide op haar hoofd en draagt sindsdien de geest van een 35.000 jaar oude strijder uit Atlantis met zich mee. Nu heeft ze de kracht om ongeboren emoties te realiseren en haar werkelijkheid te bevrijden om ultieme werkelijkheden te creëren. En nee, ook na het zien van de film heb je geen idee wat dat inhoudt. Wel blijken dat soort dingen enorme krachten te geven. Één van de wetenschappers kijkt op een gegeven moment in de camera en vertelt de kijker ik kan nu letterlijk je gedachten lezen. Zoiets klinkt nu misschien grappig, maar als je al twee uur naar dit soort onzin hebt geluisterd begin je vooral medelijden te voelen voor de familie en vrienden van de beste man.
De tagline van Down the Rabbit Hole luidt: The Next Evolution in the Bleep Experience. Een mooie manier om te verhullen dat het hier om kijkersbedrog gaat en bioscoopbezoekers de volle mik mogen betalen om een film te zien die voor nauwelijks de helft bestaat uit nieuw materiaal. Bovendien, als er echt sprake zou zijn van evolutie in de bleep experience zou Down the Rabbit Hole bestaan uit een zwart scherm, of desnoods een aflevering van Americas Funniest Home Videos. Beiden zouden een drastische verbetering zijn ten opzichte van het toch al gruwelijk saaie origineel. Een extra uur oeverloos gelul over niets maakt van deze bleep experience alleen maar een langere lijdensweg.
