De goedheiligman is nog maar net het land binnen of de Nederlandse filmindustrie kijkt alweer een stapje vooruit. Niet zo heel gek, aangezien er jaarlijks meerdere Sinterklaasfilms voorbijkomen terwijl er nog genoeg ruimte is om die andere bebaarde kindervriend naar het nationale doek te brengen. In Midden in de Winternacht is het echter niet de Kerstman die centraal staat, maar zijn pratende eland Moos.
De tienjarige Max woont samen met zijn moeder en zusje in een niet nader gespecificeerd winters land, waar iedereen voor het gemak even Nederlands praat. Sinds zijn vader ervandoor is met een andere vrouw loopt Max een beetje met zijn ziel onder zijn arm. Totdat daar opeens de pratende eland Moos in zijn schuur neerstort. Moos maakt de testvluchten voor de rendieren die de slee trekken. De laatste liep helaas niet helemaal als gepland en nu moeten ze de Kerstman zo snel mogelijk terugvinden voor het feest begint.
De populariteit die het Kerstfeest in de Verenigde Staten geniet, valt niet echt te vergelijken met die in Nederland. Regisseur Lourens Blok heeft er dan ook verstandig aan gedaan om een meer Amerikaanse stijl te hanteren, die leunt op een vrolijke kerstsoundtrack en een vlotte regie. Associaties met andere kerst- of familiefilms als Home Alone dringen zich al snel op. Ook ziet de film er goed verzorgd uit. In plaats van de eland simpelweg met computereffecten te animeren, werd een Zweeds team van animatronic-deskundigen aangetrokken om een levensechte, automatisch bestuurbare eland na te maken. Hoewel het bijkomstige effect is dat de pop in zijn bewegingen soms nog wat houterig overkomt, heeft het resultaat een zekere charme die met CGI niet bereikt had kunnen worden.
Natuurlijk is een familiefilm niet compleet zonder een beetje humor. Jeroen van Koningsbrugge is geestig als de stem van Moos, maar het is Arjan Ederveen die de show steelt als Panneman, de gemene en schietgrage buurman die een oogje heeft op moeder Kirsten. Gelukkig blijft het niet alleen maar bij brave familiegrappen en durven de makers hier en daar ook wat volwassen knipoogjes te maken. Zusje Kiki, nogal een bolleboos, leest bij het ontbijt een boek over kwantummechanica en als eland Moos het over het nemen van een snuifje sterrenstof om te kunnen vliegen heeft, denk je niet meteen aan kosmische deeltjes.
Nu het Sinterklaasfeest dit jaar flink onder vuur ligt, is het een welkome afwisseling een kerstfilm te zien die het feest iets minder serieus neemt, maar toch leuk blijft voor de hele familie. Bijster origineel is Midden in de Winternacht niet te noemen, maar de film heeft genoeg charme en een lekker hoge grapdichtheid voor een vermakelijk bioscoopbezoekje tijdens de koude winterdagen.
