Code 8 zag er goed uit, maar had verder weinig vlees op de botten. Deze matige sciencefictionfilm werd op Netflix echter extreem goed bekeken en meer redenen om een vervolg te maken heeft de streamingdienst niet nodig. In het tweede deel is Connor weer op vrije voeten en heeft hij gekozen om zijn leven te leiden zoals zijn moeder dat wilde: in anonimiteit. Het is echter een kwestie van tijd tot Garrett opduikt om dit nieuwe leven overhoop te halen.
In de tussentijd is de politie bezig met een charmeoffensief. Aldus zijn de bekende 'guardians', de robots uit het eerste deel, grotendeels uit roulatie gehaald en vervangen door robothonden die criminelen op een veilige manier kunnen neutraliseren en bestendig zijn tegen vrijwel elke superkracht. Wanneer Pavani getuige is van de moord op haar broer door een van deze robothonden, komen haar bijzondere krachten naar boven en volgt een klopjacht. Vanzelfsprekend belandt Pavani in de armen van Connor die zijn vredige bestaan vaarwel kan zeggen.
Doordat direct duidelijk wordt wat iedereen na het vorige deel met zijn leven heeft gedaan begint het verhaal nog wel aardig. Maar nadat Pavani met haar uitzonderlijke krachten in het spel komt, zakt de film in en gebeurt er lange tijd niet zo veel. Op sommige momenten kruipt de film vooruit. Ook is het vaak onduidelijk waarom mensen bepaalde kanten kiezen of overstappen.
Code 8 Part II heeft genoeg te vertellen over politiegeweld, discriminatie en het klassensysteem, maar deze thema's zijn slechts voetnoten in een saai verhaal. Er ontstaan geen interessante morele dilemma's bij de hoofdpersonen, ook al biedt de geschetste wereld daarvoor wel de mogelijkheid. Net als in het vorige deel heeft niets in het plot enige emotionele impact. De relaties tussen de personages zijn ongeloofwaardig en ontstaan alleen om het flinterdunne plot voort te stuwen. Connor en Garret zijn de meest generieke hoofdpersonages, wat past bij het bereik van hun vertolkers. Hierdoor zijn de emotionele momenten vlak en oninteressant.
Qua inhoud mist er genoeg, maar door de goede CGI is Code 8 Part II in ieder geval mooi om te zien. De vele actiescènes zitten goed in elkaar en hebben een pakkende opbouw. Ook is het acteerwerk van de jonge Sirena Gulamgaus als Pavani uitzonderlijk goed voor haar leeftijd. Hier en daar zijn er erg leuke en originele superkrachten te zien, maar helaas is dat niet genoeg om dit vervolg bestaansrecht te geven. Er zitten wat leuke ideeën in verstopt, maar de uitvoering is verre van perfect.
Code 8 Part II is te zien bij Netflix.
