Diepzeeduiken: een avontuur voor sommigen, maar een bron van angst voor velen. De onderwaterwereld vormt met al zijn grilligheden een rijke inspiratiebron voor menig thriller. Het is dé setting waarin thema's zoals hoop, wanhoop en de essentie van leven en dood een intensere betekenis krijgen. De diepte van de oceaan is het perfecte decor om menselijke emoties en existentiële dilemma's te verkennen, maar The Dive laat die mogelijkheid volledig links liggen.
The Dive vertelt het verhaal van twee van elkaar vervreemde zussen die op een prachtige, afgelegen plek gaan diepzeeduiken. Tijdens hun afdaling wordt May getroffen door rotsen, waardoor ze vast komt te zitten en haar leven aan een zijden draadje komt te hangen. Met het zuurstofgebrek als grootste antagonist is het aan Drew om haar van de dood te redden.
Verschillende elementen in The Dive dragen bij aan de sterk claustrofobische spanning. Allereerst maken de prachtige shots de weidsheid van de zee beklemmend en benauwd - dit is dan ook een nauwkeurige afspiegeling van de situatie waarin de personages zich bevinden. De soundscapes, die het ritme van de ademhaling combineren met meer intense onderwatergeluiden, benadrukken het beklemmende gevoel.
De film blijft wijselijk weg van typische clichés in diepzeefilms, zoals de dreiging van haaien of zeemonsters. De eenvoud maakt de film des te schrijnender. De realistische handelingen van Drew, zoals het zoeken naar voorwerpen om May te redden, versterken de intensiteit en geloofwaardigheid. Gemakzuchtige oplossingen, zoals de introductie van personages die alles oplossen, blijven uit. De ernst van de situatie wordt op deze manier alsmaar groter.
En dan is er nog het element tijd - in dit geval, de bekende race tegen de klok. De kans op een tragische afloop neemt immers toe naarmate de tijd verstrijkt. De spanning, voortvloeiend uit de tijdsdruk, wekt de verwachting van een diepgaande psychologische verkenning van de personages. Ironisch genoeg blijft juist dit onderdeel onaangeroerd. De dialogen die de zussen uitspreken zijn voornamelijk pathetisch en vlak. Ze onderbreken meermaals de spanningsopbouw van de film. Hierdoor blijft de interpersoonlijke dynamiek oppervlakkig en beperkt tot de stress door het zuurstofgebrek.
Verder bieden de flashbacks, die de jeugd van de zussen verbeelden, weinig inzicht. Afgezien van een hint naar een jeugdtrauma vertonen ze geen verdere ontwikkeling en beïnvloeden zij geenszins het overkoepelende verhaal. Doordat er geen duidelijke link is met het hoofdverhaal blijft het doel van het subplot onduidelijk.
Op plotniveau is The Dive best vermakelijk, zeker voor diepzeejunkies en angsthazen onder ons. Als je echter op zoek bent naar een originele vertelling met een diepere boodschap, kun je deze film gerust overslaan.
