Regie: Celso R. Garcia | Scenario: Luciana Herrera Caso, Celso R. Garcia | Cast: Guillermo Villega (Germán), Pierre Louis (Mateo), Yalitza Aparicio (Ana), Julio Casado (Benjamin), Eigio Meléndez (Simon), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2023

Santa Maria is een piepklein Mexicaans eilandje dat leeft van visserij, totdat hun werkzaamheden worden overgenomen door een groot bedrijf. Germán en de andere bewoners moeten rondkomen van een krappe bijstandsuitkering. Een ander bedrijf toont ineens interesse om zich te vestigen op Santa Maria, maar onder de voorwaarde dat er een dokter aanwezig is op het eiland. Germán neemt de leiding over een grote façade waarin een dokter van het vaste land wordt gelokt en verleidt in de hoop dat hij net zo verliefd wordt op dit plekje als Germán zelf.

The Banshees of Inisherin wist met het openingsshot al liefde voor het landschap op te wekken. En dan ging die film daar niet eens over. La Gran Seducción wel, die opent zelfs met een monoloog van Germán over hoe er geen bloed door zijn aderen stroomt maar puur Santa Maria. Zo geweldig is dit eiland en zo veel houdt hij er van. Germán ziet kennelijk iets dat de regisseur en de cameraman niet zagen, en daardoor wij ook niet; het komt amper in beeld, en zeker niet op hartveroverende wijze.

Pas veel, veel later komen er af en toe wat plaatjes die overbrengen dat dit best een mooi en intiem plekje is. Het sterkste shot komt ergens tegen het einde van de film. Maar wat hebben we daar nog aan als het de bedoeling is dat we Santa Maria door Germáns ogen moeten zien om mee te gaan in het plot?

Daar komt ook nog eens bovenop dat Germán een oplichter is die de uitkering van zijn moeder nog steeds int terwijl ze al overleden is. En nu wil hij een jonge arts oplichten, hem laten geloven dat Santa Maria alles heeft wat hij zoekt. Via diverse wegen, onder andere zijn telefoongesprekken afluisteren, leert hij wat de dokter leuk vindt en zorgt ervoor dat iedereen op het eiland de man geeft wat hij wil.

Dat dit bedoeld is als komedie is absoluut duidelijk, die toon zit er goed in. Het is alleen niet bijzonder grappig. De dialogen zijn lange tijd niet bepaald lollige opmerkingen en doordat de liefde voor Santa Maria niet wordt overgebracht, is het ook moeilijk om begaan te zijn met het plot dat draait om het lot van het eiland. Als Germán liegt over dat zijn broer is overleden om binding te krijgen met de dokter, die echt een overleden broer heeft, gaat het zelfs te ver.

Op dat moment is dat ook letterlijk wat de anderen uit het dorp tegen Germán zeggen. Rond datzelfde punt wordt het eiland wat mooier in beeld gebracht, en zijn er wat scènes die een warme minimaatschappij tonen. Hier begint het eindelijk interessant te worden. Of het doel behaald zal worden grijpt nog steeds niet, maar het is in ieder geval gezellig genoeg om de rest te willen zien. Sommige personages worden eindelijk ingezet om echt grappen te maken.

Deze betrokkenheid blijft tot het einde. Erg jammer dat het overleven of ten onder gaan van Santa Maria volledig om het even blijft. Sowieso ging het slecht van start met het gebrek aan interesse opwekken voor de gemeenschap, maar de dokter zegt zelfs tijdens een middagje vissen met Germán dat hij het prima zou vinden als hij voor altijd zo relaxt kon leven. Het begin van de film liet zien dat de bewoners daar gewoon onvoorwaardelijk een uitkering krijgen. Geen sollicitatieplicht, niks. Het doel behalen is dus niet urgent.

De dreiging van de arts die ontdekt dat alle bewoners het hem bewust naar zijn zin maken is niet erg groot. Wel onbegrijpelijk is dat Germán op den duur in contact komt met een man die zijn bedrijf op Santa Maria wil starten en hem voorliegt dat de bevolkingsgrootte het dubbele is van wat er bij de overheid staat geregistreerd. Best grappig hoe hij dit 'bewijst', maar de zakenman geeft aan dat het bedrijf niet kan runnen op minder dan tweehonderd mensen. Dus als het doel wordt behaald, is het nog steeds niet haalbaar.

Dankzij het relaxte en sympathieke eilandleven verdient La Gran Seducción een krappe voldoende. Een simpele en mild amusante kijkervaring. Er wordt bijna niks getoond van het vasteland, dus het minimalistische paradijsje voelt als de hele wereld. Er is maar een handjevol figuranten, en een nog kleiner aantal personages. Al gauw worden wij daar ook onderdeel van, wat de persoonlijke ervaring geslaagd overbrengt. Er was geen grote verleiding nodig, we geloven het wel.

La Gran Seducción is te zien bij Netflix.