Regie: Juel Taylor | Scenario: Tony Rettenmaier, Juel Taylor | Cast: Jamie Foxx (Slick Charles), John Boyega (Fontaine), Teyonah Parris (Yo-Yo), Charity Jordan (Split Ends), e.a. | Speelduur: 122 minuten | Jaar: 2023

In een achterstandswijk met voornamelijk zwarte Amerikanen probeert drugdealer Fontaine geld te halen bij een lokale pooier. Als hij vervolgens in zijn auto wordt doorzeefd met kogels, lijkt het over te zijn voor Fontaine, maar tot ieders verbazing wandelt hij de volgende dag gewoon weer naar binnen alsof er niets gebeurd is. Deze bizarre gebeurtenis zet een onwaarschijnlijk drietal aan tot verder onderzoek, waarmee ze een sinister overheidscomplot aan het licht brengen.

Wie houdt van een duidelijk plot, kan They Cloned Tyrone beter overslaan, want wat het complot in het hart van de film precies inhoudt en wat de motivaties erachter zijn zal voor velen na één keer kijken nog niet helemaal duidelijk zijn. Echter, met een speelduur van ruim twee uur voelt de film niet traag of slepend aan.

Vooral de humor helpt de film op gang, met Boyega, Pariss en Foxx als een chaotisch drietal dat op Nancy Drew-achtige manier probeert het mysterie rondom Fontaine's zogenaamde dood op te lossen. De eerste helft van de film wordt dan ook gevuld met grappige en onhandige situaties waar de drie hoofdrolspelers zich van hun meest gevatte kant kunnen laten zien.

De tweede helft van They Cloned Tyrone neemt een wat duisterdere en serieuzere wending. De emoties rondom de ontdekking van een ondergrondse operatie waarbij mensen uit hun buurt worden gekloond lopen hoog op. De drie door het lot bij elkaar gebrachte vrienden verliezen elkaar even uit het oog. De energie van de sterke start wordt niet helemaal vastgehouden.

Fijn is hoe de makers van They Cloned Tyrone duidelijk iets willen zeggen, zonder prekerig over te komen. De nadruk op gemeenschap en sociale cohesie wordt aan het einde van de film duidelijk door het samenkomen van de buurt om slachtoffers van het kloonproject op te vangen en te helpen, en wordt gedurende de film een paar keer subtiel aangehaald, zonder dat het er te dik bovenop ligt.

Ook met de visuele elementen hebben de makers van They Cloned Tyrone geprobeerd in te spelen op de bizarre kant van hun verhaal, met veel beweging in het camerawerk. De film is niet erg kleurrijk, maar wel visueel interessant. Gepaard met een catchy soundtrack vormt alles een strak geheel.

They Cloned Tyrone is te zien bij Netflix.