De Franse Rivièra broeit in Mascarade. Die omgeving zorgt voor iets tastbaars in een komische misdaadfilm over bedrog. Aan de kust voorziet voormalige danser Adrien in zijn levensonderhoud door aan te pappen met rijke oudere vrouwen. Nu is de beurt aan de uitgerangeerde actrice Martha, in wier huis hij zogenaamd aan zijn roman werkt. Tijdens een feest komt hij echter de eigengereide oplichtster Margot tegen en al snel slaat de vonk over. Samen bedenken ze een plan om geld te verdienen aan zowel Martha als de nietsvermoedende oudere makelaar Simon.
Niet alles loopt volgens wens, zo laat Mascarade weten door het verhaal te centreren rond een pistoolschot en de daarop volgende rechtszaak. Getuigenverslagen geven een indruk van de personages, maar conform de filmtitel blijft de vraag in hoeverre die kloppen. Adrien en Margot maken een spel van de liefde, ook naar elkaar toe. De gecalculeerdheid waarmee Margot de aanwijzingen van een socialite opvolgt om de makelaar te versieren, zou ook wel eens op Adrien van toepassing kunnen zijn.
Cluzets voorkomen schreeuwt louche makelaar en zo'n schematisch figuur blijkt gemakkelijk volgens stappenplan te manipuleren. Net als elk ander personage blijft ook hij altijd aan de oppervlakte. Filmmaker Nicolas Bedos buit de stereotypes uit voor een komisch effect. De eerste ontmoeting tussen Adrien en Margot verbaast vooral, met een frappant onderonsje over een gestolen ketting en een bizarre rit in een gestolen auto. Adjani speelt de tragikomische rol van Martha ondertussen met een ervaren koelheid en wekt daarin nog de meeste empathie.
Niney speelde ook een Adrien in Frantz, waar hij indruk maakte met zijn tederheid. Als veteraan die een complexe verhouding begint met de weduwe van een door hem neergeschoten vijand gaf hij die film de optie fragiele liefde te onderzoeken. In Mascarade vindt hij met zijn te gedweeë blikken niet de balans voor een personage dat aan de ene kant iemand inpakt, maar ook zelf wordt ingepakt. In zijn voorkomen als mak lammetje toont de film hoe het de liefde cynisch ziet als een wapen binnen het beheer van zorgvuldig uitgekozen impressies om een ander te misleiden.
Met hun oppervlakkige motivaties voelen Adrien en Margot zelden aan als een stel, waardoor het opkloppen van Margots frustraties over mannen onoprecht overkomt. Haar wens voor een mooi huis voelt net zo sterk als de zon schijnt in een glanzend Nice. Cinematograaf Laurent Tangy houdt de vaart in alle terugblikken met hier en daar een vernuftig shot. Maar de film gebruikt die flair opzichtig voor een wending à la The Usual Suspects. De komedie blijft te sporadisch voor commentaar op alle manipulaties. Het draait vooral om de sensatie van misdaad in de Rivièra, waarmee Mascarade een valse noot zingt.
