Regie: Nick Rowland | Scenario: Joe Murtagh | Cast: Cosmo Jarvis (Douglas 'Arm' Armstrong), Barry Keoghan (Dympna), Niamh Algar (Ursula), Ned Dennehy (Paudi), Liam Carney (Fannigan), e.a. | Speelduur: 100 minuten | Jaar: 2019

Soms vraagt een rol wat meer van een acteur dan alleen maar een sterk inlevingsvermogen. Soms vraagt een rol ook gewoon om spierballen. Zo te zien heeft Cosmo Jarvis zijn stinkende best gedaan om die in de sportschool te kweken; de dertigjarige acteur is bijna onherkenbaar in de rol van de gespierde ex-bokser Douglas 'Arm' Armstrong. Zijn fysieke transformatie is indrukwekkend en doet denken aan die ene keer dat Matthias Schoenaerts zichzelf oppompte tot een soort steroïdenstiertje voor het Vlaamse misdaaddrama Rundskop uit 2011.

Calm With Horses (elders ook uitgebracht onder de titel The Shadow of Violence - wat de lading een stuk beter dekt) is van hetzelfde laken een pak, ook al voelt het script wat rechtlijniger aan dan dat van Rundskop. Beide films zijn misdaadverhalen die zich afspelen op het platteland; met het verschil dat we ditmaal naar het noorden in plaats van het zuiden afreizen. Naar een dorpje in Ierland om precies te zijn.

Hier maakt debuterend speelfilmregisseur Nick Rowland meteen een puike stilistische keuze: in de openingsscène sluit hij zijn hoofdpersonage in, door beheerst op hem in te zoomen en hem vervolgens de rest van de speelduur heel dicht op de huid te blijven volgen. De vele close-ups in combinatie met de afgelegen locaties verhogen de intimiteit met de personages, maar creëren ook een gevoel van verstikking, wat uitstekend past bij een film die draait om figuren uit een crimineel circuit.

Binnen dit wereldje is loyaliteit veel belangrijker dan welke bloedband dan ook. Arm kan het weten, want hij mocht als enige buitenstaander toetreden tot de beruchte Devers-clan. Hoewel Arm telkens als een soort vechthond wordt ingezet ("There's a good boy!"), is hij niet ongelukkig met het in elkaar slaan van mensen die de maffiafamilie dwarsbomen. Hij verdient er immers grof geld mee en kan op die manier zijn ex-vrouw Ursula en zijn autistische zoontje Jack onderhouden en hen af en toe zelfs trakteren op wat gestolen goederen, zoals een plasma-tv. Arm is dus een dommekracht, maar ook iemand die stiekem een heel klein hartje heeft.

Calm With Horses is een brute en sfeervolle misdaadfilm, die weliswaar enkele platgetreden paden bewandelt, maar gelukkig nooit wegzinkt in een dipje. Fijn om te zien dat de makers vooral op scèneniveau weten te verassen. Mooi voorbeeld daarvan is het moment waarop Arm strak staat van de cocaïne, terwijl hij zijn ex-vrouw en haar nieuwe vriend in de kroeg tegen het lijf loopt. Die scène krijgt een andere afloop dan je misschien zou verwachten. Dat geldt niet voor de film in zijn totaliteit, maar dat is eigenlijk geen onoverkomelijk bezwaar. Dankzij het sterke spel van Cosmo Jarvis en zijn 'partner in crime' Barry Keoghan blijf je constant bij de les. Liefhebbers van Europese misdaadfilms mogen deze absoluut niet overslaan.

Calm With Horses is te zien bij Pathé Thuis.